KLASA DRUGA
|
OCENA |
WYMAGANIA EDUKACYJNE |
|
DOPUSZCZAJĄCY (K) |
— Zna definicję potęgi o wykładniku wymiernym i wykonuje działania na potęgach o takich wykładnikach. — oblicza wartość logarytmu w najprostszych
przypadkach np. — korzysta ze wzorów na logarytm iloczynu, ilorazu i potęgi — szkicuje wykres dowolnej funkcji wykładniczej określa jej własności — oblicza wartość wielkości opisanej podaną funkcją wykładniczą — porządkuje jednomiany — rozpoznaje sumy algebraiczne, dodaje je, odejmuje i mnoży — Rozwiązuje równania kwadratowe — Rozwiązuje proste równania stopni wyższych — Zna i potrafi zastosować wzory skróconego mnożenia — Zna definicję proporcjonalności odwrotnej — Rozwiązuje zadania tekstowe stosując proporcjonalność odwrotną - zna i rozumie pojęcie wyrażenia wymiernego - zna i rozumie pojęcie wartości liczbowej wyrażenia wymiernego - zna i rozumie pojęcie dziedziny wyrażenia wymiernego - zna i rozumie pojęcie równości wyrażeń wymiernych - potrafi obliczać wartości liczbowe wyrażeń wymiernych dla podanych wartości zmiennej - potrafi określać dziedzinę wyrażenia wymiernego - potrafi upraszczać wyrażenia wymierne - potrafi dodawać, odejmować, mnożyć wyrażenia wymierne - zna i rozumie pojęcie równania wymiernego - zna i rozumie sposoby rozwiązywania prostych równań wymiernych - potrafi rozwiązywać proste równania wymierne - potrafi określać założenia, przy których dane równanie wymierne ma sens - potrafi przekształcać wzory tak, aby wyznaczyć wskazaną wielkość - zna i rozumie pojęcie hiperboli - zna i rozumie zasady sporządzania wykresów funkcji: y = −f (x), y = f (x + a) + b, gdy dany jest wykres funkcji y = f (x) - zna i rozumie położenie gałęzi hiperboli w zależności od znaku a -
potrafi określać dziedzinę i sporządzać
wykres funkcji f (x) = - potrafi określać położenie gałęzi hiperboli w zależności od znaku a -
potrafi określać własności funkcji y= — rozumie intuicyjnie pojęcie ciągu, oblicza dany wyraz ciągu — podaje przykłady ciągów monotonicznych, arytmetycznych i geometrycznych — określa monotoniczność ciągu arytmetycznego i geometrycznego — uzasadnia, że ciąg nie jest monotoniczny, gdy danych jest kilka jego wyrazów — rozumie intuicyjnie pojęcie ciągu arytmetycznego (geometrycznego), podaje i rozpoznaje przykłady — potrafi utworzyć kolejne wyrazy ciągu arytmetycznego (geometrycznego), znając pierwszy wyraz i różnicę (iloraz) — potrafi rozwiązywać proste zadania dotyczące ciągu arytmetycznego i geometrycznego stosując wzór na n-ty wyraz ciągu — oblicza odsetki lokat: rocznych według podanego oprocentowania — wyznacza równanie prostej prostopadłej bądź równoległej do danej prostej. — Zna i stosuje wzory na długość okręgu, długość łuku, pole koła i pole wycinka kołowego, stosuje te wzory do obliczania pól i obwodów figur — Określa wzajemne położenie dwóch okręgów, mając dane promienie tych okręgów i odległość środków — Określa wzajemne położenie prostej i okręgu przy danych warunkach — Rozpoznaje kąty wpisane i środkowe, stosuje twierdzenie dotyczące kąta środkowego i wpisanego opartych na tym samym łuku — Podaje różne wzory na pole trójkąta i oblicza pole trójkąta dobierając odpowiedni wzór — Rozwiązuje zadania dotyczące okręgu wpisanego w trójkąt równoboczny i prostokątny — Podaje wzory na pole równoległoboku, rombu i trapezu i stosuje je — Oblicza pole wielokątów foremnych — oblicza odległość między punktami o danych współrzędnych — zna i stosuje wzór na współrzędne środka odcinka — zna pojęcie symetrii osiowej, podaje figury osiowosymetryczne, znajduje osie symetrii figury — zna pojęcie symetrii środkowej, podaje figury środkowo- symetryczne, znajduje środek symetrii figury — zna pojęcie f. trygonometrycznych w trójkącie prostokątnym — oblicza f. trygonometryczne kątów ostrych — oblicza długości boków trójkąta prostokątnego, mając wśród danych jedną z f. trygonometrycznych jednego z kątów ostrych — rozwiązuje trójkąty prostokątne — odczytuje z tablic lub oblicza za pomocą kalkulatora wartość f. trygonometryczne danego kąta lub miarę kąta, mając dane jego f .trygonometryczną - konstruuje kąty ostre, mając dane wartości funkcji trygonometrycznych tych kątów - zna wartości funkcji trygonometrycznych kątów 30◦, 45◦, 60◦ - zna podstawowe tożsamości trygonometryczne i związki między funkcjami trygonometrycznymi kąta α i kąta 90◦− α
|
|
DOSTATECZNY (P) |
Uczeń otrzymuje ocenę dostateczny jeśli opanował poziom (K) oraz dodatkowo: - potrafi rozkładać sumy algebraiczne na czynniki, stosując: – wyłączanie wspólnego czynnika poza nawias – wzory skróconego mnożenia – rozkład trójmianu kwadratowego na czynniki w zależności od znaku wyróżnika ∆ — rozwiązuje proste równania wyższych stopni — stosuje wzory skróconego mnożenia przy przekształcaniu sum algebraicznych - potrafi: obliczać wartości liczbowe wyrażeń wymiernych dla podanych wartości zmiennej, określać dziedzinę wyrażenia wymiernego, podawać przykłady wyrażeń wymiernych spełniających dane warunki, upraszczać wyrażenia wymierne, dodawać, odejmować, mnożyć wyrażenia wymierne - zna i rozumie sposoby rozwiązywania równań wymiernych - potrafi: rozwiązywać równania wymierne, określać założenia, przy których dane równanie wymierne ma sens, dzielić wyrażenia wymierne, przekształcać wzory tak, aby wyznaczyć wskazaną wielkość - zna i rozumie pojęcie osi symetrii hiperboli, pojęcie wierzchołków hiperboli - zna i rozumie zasady sporządzania wykresów funkcji: y = −f (x), y = f (x + a) + b, gdy dany jest wykres funkcji y = f (x) , -
potrafi określać wzór funkcji, która powstanie, gdy wykres funkcji f
(x) = – odbijemy symetrycznie względem osi układu współrzędnych – odbijemy symetrycznie względem początku układu współrzędnych – przesuniemy równolegle o a jednostek w prawo lub w lewo i o b jednostek do góry lub w dół -
potrafi określać dziedzinę i sporządzać wykres funkcji f (x)
= -
potrafi: określić własności wykresu funkcji f (x)
= - ustala równania asymptot wykresów funkcji w/w - przekształca wykresy funkcji wykładniczej
— oblicza wartość logarytmu: dziesiętnego lub naturalnego za pomocą kalkulatora — wyjaśnia, w jaki sposób własności funkcji postaci y = ax zależą od liczby a; odczytuje własności funkcji wykładniczej z jej wykresu (zadania prostsze) — wykorzystuje własności funkcji wykładniczej do rozwiązywania zadań opisywanych za pomocą takich funkcji (zadania prostsze) — stosując prawa działań na logarytmach oblicza wartości wyrażeń zawierających logarytmy
— znajduje regułę, którą można opisać ciąg, którego kolejne wyrazy zostały podane i w prostych wypadkach zapisuje ją wzorem — rozwiązuje zadania dotyczące ciągu arytmetycznego i geometrycznego o wyższym stopniu trudności – stosując wzory na: n-ty wyraz ciągu i wzory na sumę n początkowych wyrazów ciągu — udowadnia, że dany ciąg jest arytmetyczny lub geometryczny — zapisuje w postaci równania informację o tym ,że trzy dane liczby tworzą ciąg arytmetyczny lub geometryczny — oblicza odsetki lokat: w procencie składanym — określa wzajemne położenie okręgu i prostej, porównując odległość jego środka od prostej z długością promienia okręgu
— zna i rozumie pojęcie: okrąg opisany na wielokącie, okrąg wpisany w wielokąt — wykonuje konstrukcje okręgu wpisanego w dany trójkąt i okręgu opisanego na danym trójkącie — wykonuje konstrukcje figury symetrycznej do danej — oblicz pola i obwody trójkątów i czworokątów, wykorzystując związki miarowe w tych figurach - oblicza tangens kąta nachylenia prostej y = ax + b do osi x - rozwiązuje trójkąty prostokątne stosując funkcje trygonometryczne - oblicza pole trójkąta z zastosowaniem sinusa kąta - sposób wyznaczania wartości funkcji trygonometrycznych kątów 30◦, 45◦, 60 - oblicza wartości innych funkcji trygonometrycznych, mając daną wartość jednej z nich - przekształca wyrażenia, stosując podstawowe tożsamości trygonometryczne
|
|
DOBRY (R) |
Uczeń poza wymaganiami na ocenę dopuszczającą i dostateczną:
- potrafi rozwiązywać trudniejsze równania wyższych stopni - znajduje wartości parametrów wiedząc ,że podana suma algebraiczna spełnia określone warunki - potrafi: określać dziedzinę wyrażenia wymiernego oraz wykonywać działania na wyrażeniach wymiernych, podawać przykłady wyrażeń wymiernych spełniających dane warunki, upraszczać wyrażenia wymierne, - potrafi określać, dla jakich wartości parametrów wyrażenia wymierne spełniają określone warunki, rozwiązywać zadania z zastosowaniem wyrażeń wymiernych - potrafi rozwiązywać trudniejsze równania wymierne, określać założenia, przy których dane równanie wymierne ma sens, dzielić wyrażenia wymierne, przekształcać wzory tak, aby wyznaczyć wskazaną wielkość - potrafi rozwiązywać trudniejsze zadania z zastosowaniem równań wymiernych -
potrafi określać wartość parametru, dla którego funkcja f (x) = - potrafi określać wzory funkcji, których wykresami są hiperbole spełniające określone warunki — wyjaśnia, w jaki sposób własności funkcji postaci y=a^x zależą od liczby a — odczytuje własności funkcji wykładniczej z jej wykresu (zadania trudniejsze) — wykorzystuje własności funkcji wykładniczej do rozwiązywania zadań opisywanych za pomocą takich funkcji(zadania trudniejsze) — upraszcza bardziej skomplikowane wyrażenia algebraiczne zawierające logarytmy — wykorzystuje logarytmy w badaniu zjawisk opisywanych za pomocą funkcji wykładniczej (zadania trudniejsze)
— rozwiązuje trudniejsze zadania dotyczące ciągu arytmetycznego i geometrycznego — korzystając z własności ciągu arytmetycznego (geometrycznego), bada zjawiska opisane przez taki ciąg — oblicza odsetki lokat: w różnych okresach kapitalizacji — wyznacza równanie prostej spełniającej dane warunki — rozwiązuje trudniejsze zadania związane z odległością punktów w układzie współrzędnych — rozwiązuje zadania związane z okręgiem opisanym na trójkącie — wykorzystuje umiejętność wyznaczania pól trójkątów do wyznaczania pól innych figur — formułuje i dowodzi twierdzenia dotyczące kątów w okręgu — stosuje wzór na środek odcinka rozwiązywania zadań związanych z figurami geometrycznymi w układzie współrzędnych - wyprowadza wzór na jedynkę trygonometryczną oraz pozostałe związki między funkcjami trygonometrycznymi tego samego kąta - przekształca wyrażenia trygonometryczne, stosując związki między funkcjami trygonometrycznymi tego samego kąta - stosuje definicję funkcji trygonometrycznych kąta dowolnego
|
|
BARDZO DOBRY (D) |
Uczeń otrzymuje ocenę bardzo dobry jeśli opanował poziomy (K), (P) i (R) oraz dodatkowo: — znajduje wzór ciągu arytmetycznego (geometrycznego) na podstawie podanych informacji w rozwiązywaniu trudnych zadań – prowadzących do układów równań z dwiema i trzema niewiadomymi — korzystając z własności ciągu arytmetycznego (geometrycznego), bada zjawiska opisane przez taki ciąg (zadania trudniejsze) — porównuje oferty banków i instytucji finansowych — rozwiązuje różne zadania, wykorzystując cechy podobieństwa trójkątów — rozwiązuje trudne zadania dotyczące związków miarowych w wielokątach, kołach, okręgach. Oblicz pola i obwody takich figur. — Przekształca wzory na pole trójkąta i udowadnia je — wyznacza równanie prostej spełniającej dane warunki(zadania trudniejsze) — rozwiązuje zadania związane z odległością punktów w układzie współrzędnych(zadania trudniejsze) i odległością punktu od prostej
|
|
CELUJĄCY (W) |
Uczeń otrzymuje ocenę celujący jeśli spełnił wszystkie wymagania z poziomów niższych oraz posiada umiejętność rozwiązywania zadań znacznie wykraczających poza wymagania na poziomie D stopniem trudności lub tematyką.
|
KLASA TRZECIA
|
OCENA |
WYMAGANIA EDUKACYJNE |
|
DOPUSZCZAJĄCY (K) |
- zna i rozumie pojęcia: doświadczenie losowe, zdarzenie elementarne, przestrzeń zdarzeń elementarnych, zdarzenie losowe - zna i rozumie klasyczną definicję prawdopodobieństwa - potrafi określać zbiór wszystkich zdarzeń elementarnych danego doświadczenia losowego - potrafi określać zbiór zdarzeń elementarnych sprzyjających danemu zdarzeniu losowemu - potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z klasycznej definicji prawdopodobieństwa - zna i rozumie metodę drzewek - potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z metody drzewek - zna i rozumie pojęcia: suma, iloczyn, różnica zdarzeń, zdarzenia wykluczające się - zna i rozumie pojęcie zdarzenia przeciwnego - zna i rozumie pojęcia: zdarzenie pewne, zdarzenie niemożliwe - zna i rozumie własności prawdopodobieństwa - zna i rozumie twierdzenie o prawdopodobieństwie sumy zdarzeń - potrafi ustalać zdarzenia przeciwne do danych - potrafi rozpoznawać zdarzenia wykluczające się - potrafi określać sumę, iloczyn, różnicę zdarzeń - potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z własności prawdopodobieństwa - zna i rozumie zasadę mnożenia - zna i rozumie pojęcie silni - zna i rozumie pojęcie permutacji - potrafi stosować zasadę mnożenia - potrafi ustalać liczbę permutacji - potrafi stosować zasadę mnożenia w rachunku prawdopodobieństwa - rozwiązuje zadania z prawdopodobieństwa stosując metodę drzewek — odczytuje informacje z tabel, diagramów słupkowych i kołowych (zadania prostsze) — oblicza średnią arytmetyczną danych liczb — oblicza odchylenie standardowe danych liczb — rozumie sens intuicyjny odchylenia standardowego — przedstawia dane w postaci tabel i diagramów(zadania prostsze)
- zna i rozumie: pojęcie równoległości i prostopadłości w przestrzeni. - zna i rozumie pojęcia: figura wypukła, graniastosłup, ostrosłup, podstawa, ściana boczna, wierzchołek, krawędź boczna, krawędź podstawy graniastosłupa i ostrosłupa - zna i rozumie pojęcia: prostopadłościan, graniastosłup prosty, graniastosłup pochyły graniastosłup prawidłowy, ostrosłup prawidłowy, czworościan - zna i rozumie pojęcia: wysokość graniastosłupa, wysokość ostrosłupa, spodek wysokości, twierdzenia dotyczące ostrosłupów prawidłowych, reguły rysowania rzutów brył - potrafi: wskazywać graniastosłupy pochyłe, graniastosłupy proste, wskazywać wierzchołki, podstawy, ściany boczne, krawędzie podstawy i krawędzie boczne graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi: rysować rzuty graniastosłupów i ostrosłupów, rysować siatki graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi: rozpoznawać siatki graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi: obliczać liczbę wierzchołków, krawędzi, ścian bocznych graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi: wyznaczać długości odcinków w graniastosłupach i ostrosłupach, korzystając z twierdzenia Pitagorasa oraz funkcji trygonometrycznych kąta w trójkącie prostokątnym - zna i rozumie pojęcia: proste równoległe w przestrzeni, proste prostopadłe w przestrzeni, proste skośne - zna i rozumie pojęcie prostej prostopadłej do płaszczyzny - zna i rozumie pojęcia: kąt dwuścienny, kąt między prostą a płaszczyzną - wskazuje w graniastosłupie prostym kąty: pomiędzy krawędziami, pomiędzy krawędziami a przekątnymi, pomiędzy przekątnymi - wskazuje w ostrosłupie kąty pomiędzy krawędziami oraz między wysokością i krawędzią - zna i rozumie: wzór na obliczanie pola powierzchni graniastosłupa, wzór na obliczanie objętości graniastosłupa, wzór na obliczanie pola powierzchni ostrosłupa, wzór na obliczanie objętości ostrosłupa, wzory na obliczanie pól figur płaskich - potrafi obliczać pola powierzchni i objętości graniastosłupów, obliczać pola powierzchni i objętości ostrosłupów, stosować związki miarowe w bryłach - potrafi rysować rzuty wielościanów - zna i rozumie pojęcie przekroju bryły - potrafi zaznaczać przekroje, określać rzeczywiste kształty przekrojów wielościanów, obliczać pola i obwody danych przekrojów w najprostszych przypadkach. - zna i rozumie pojęcia: walec, tworząca walca, podstawa walca, promień podstawy, wysokość walca, oś obrotu, przekrój osiowy walca - zna i rozumie: wzór na obliczanie pola powierzchni walca, wzór na obliczanie objętości walca - potrafi rysować rzut walca, rysować siatkę walca, wskazywać kąty między odcinkami oraz odcinkami i podstawami w walcu, obliczać pola powierzchni i objętości walców - zna i rozumie: pojęcie stożka, pojęcia: podstawa, promień podstawy, tworząca, wysokość stożka - zna i rozumie pojęcia: oś obrotu, przekrój osiowy stożka, spodek wysokości, kąt rozwarcia stożka - zna i rozumie wzory na obliczanie pola powierzchni i objętości stożka - potrafi rysować rzut stożka, rysować siatkę stożka, wskazywać kąty między odcinkami oraz odcinkami i podstawą w stożku, obliczać pola powierzchni i objętości stożków - zna i rozumie: pojęcia: kula, sfera, środek, promień, średnica, koło wielkie, - zna i rozumie: wzory na obliczanie pola powierzchni i objętości kuli - potrafi: rysować rzut kuli, obliczać pola powierzchni i objętości kul
|
|
DOSTATECZNY (P) |
Uczeń otrzymuje ocenę dostateczny jeśli opanował poziom (K) oraz dodatkowo:
- potrafi: określać zbiór wszystkich zdarzeń elementarnych danego doświadczenia losowego, określać zbiór zdarzeń elementarnych sprzyjających danemu zdarzeniu losowemu, obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z klasycznej definicji prawdopodobieństwa - potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń w typowych przypadkach, korzystając z metody drzewek - potrafi: rozpoznawać zdarzenia wykluczające się, określać sumę, iloczyn, różnicę zdarzeń, obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z własności prawdopodobieństwa - w prostszych przypadkach. - potrafi stosować zasadę mnożenia, ustalać liczbę permutacji - potrafi stosować kombinatorykę w rachunku prawdopodobieństwa w prostszych przypadkach. — odczytuje informacje z tabel, diagramów słupkowych i kołowych (zadania trudniejsze) — oblicza modę i medianę danych liczb — oblicza średnią arytmetyczną danych zapisanych w postaci tabeli lub histogramu — wyciąga wnioski z informacji w postaci średnich i odchylenia standardowego — przedstawia dane w postaci tabel i diagramów(zadania trudniejsze)
- potrafi rozpoznawać siatki graniastosłupów i ostrosłupów, obliczać liczbę wierzchołków, krawędzi, ścian bocznych graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi wyznaczać długości odcinków w graniastosłupach i ostrosłupach, korzystając z twierdzenia Pitagorasa oraz funkcji trygonometrycznych kąta w trójkącie prostokątnym - potrafi wskazywać kąty między ścianami graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi wyznaczać miary kątów między odcinkami - potrafi obliczać pola powierzchni i objętości graniastosłupów, obliczać pola powierzchni i objętości ostrosłupów - potrafi stosować związki miarowe w bryłach, rozwiązuje zadania dotyczące graniastosłupów i ostrosłupów polegające na wykorzystaniu pojedynczej funkcji trygonometrycznej. - zna i rozumie pojęcia: pole powierzchni i objętość wielościanu - potrafi rysować rzuty wielościanów, obliczać pola powierzchni i objętości wielościanów - potrafi zaznaczać przekroje, określać rzeczywiste kształty przekrojów wielościanów, obliczać pola i obwody danych przekrojów także z wykorzystaniem trygonometrii. - potrafi wskazywać kąty między odcinkami oraz odcinkami i podstawami w walcu, obliczać pola powierzchni i objętości walców - potrafi wskazywać kąty między odcinkami oraz odcinkami i podstawą w stożku, obliczać pola powierzchni i objętości stożków - potrafi obliczać pola powierzchni i objętości kul
|
|
DOBRY (R) |
Uczeń otrzymuje ocenę dobry jeśli opanował poziomy (K) i (P) oraz dodatkowo: — potrafi określać zbiór wszystkich zdarzeń elementarnych danego doświadczenia losowego, określać zbiór zdarzeń elementarnych sprzyjających danemu zdarzeniu losowemu w mniej typowych przypadkach — potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z klasycznej definicji prawdopodobieństwa — potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z metody drzewek — potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń, korzystając z własności prawdopodobieństwa — potrafi stosować zasadę mnożenia, ustalać liczbę permutacji, ustalać liczby wariacji z powtórzeniami i wariacji bez powtórzeń — potrafi stosować kombinatorykę w rachunku prawdopodobieństwa — wyciąga z informacji statystycznych wnioski, wykonując odpowiednie obliczenia(zadania prostsze) — oblicza średnią ważoną danych liczb — wyciąga wnioski z informacji w postaci średnich i odchylenia standardowego(zadania trudniejsze niż na 3) — opracowuje statystycznie nieskomplikowany problem — potrafi obliczać liczbę wierzchołków, krawędzi, ścian bocznych graniastosłupów i ostrosłupów, wyznaczać długości odcinków w graniastosłupach i ostrosłupach korzystając z twierdzenia Pitagorasa oraz funkcji trygonometrycznych kąta w trójkącie prostokątnym - potrafi wskazywać kąty między ścianami graniastosłupów i ostrosłupów, wyznaczać miary kątów między odcinkami, miary katów między odcinkami i ścianami oraz między ścianami w graniastosłupach i ostrosłupach - potrafi rozwiązywać zadania z wykorzystaniem obliczania miar kątów między odcinkami, miar kątów między odcinkami i ścianami oraz między ścianami w graniastosłupach i ostrosłupach - potrafi rozwiązywać zadania z zastosowaniem obliczania pól powierzchni i objętości graniastosłupów i ostrosłupów - potrafi stosować związki miarowe w bryłach - potrafi rysować rzuty wielościanów, rozwiązywać zadania z zastosowaniem obliczania pól powierzchni i objętości Wielościanów - potrafi rozwiązywać zadania z zastosowaniem obliczania pól powierzchni i objętości walców - potrafi rozwiązywać zadania z zastosowaniem obliczania pól powierzchni i objętości stożków - potrafi obliczać pola powierzchni i objętości kul
|
|
BARDZO DOBRY (D) |
Uczeń otrzymuje ocenę bardzo dobry jeśli opanował poziomy (K), (P) i (R) oraz dodatkowo: - potrafi obliczać prawdopodobieństwa zdarzeń w zadaniach trudniejszych, korzystając z własności prawdopodobieństwa - potrafi ustalać liczby permutacji, wariacji z powtórzeniami oraz wariacji bez powtórzeń - potrafi stosować kombinatorykę w rachunku prawdopodobieństwa. Rozwiązuje trudniejsze i nietypowe zadania z rachunku prawdopodobieństwa. Przeprowadza dowody dotyczące algebry zdarzeń — wyciąga z informacji statystycznych wnioski, wykonując odpowiednie obliczenia (zadania trudniejsze) — wyciąga wnioski z informacji w postaci średnich i odchylenia standardowego(zadania trudniejsze niż na 4) — rozumie różnice pomiędzy różnymi rodzajami średnich i ograniczenia w ich stosowaniu — stawia prosty problem i opracowuje go statystycznie - potrafi rozwiązywać trudniejsze zadania dotyczące wielościanów i brył obrotowych oraz zadania z zastosowaniem obliczania pól powierzchni i objętości wielościanów; wykorzystuje te umiejętności do rozwiązywania zadań dotyczących sytuacji rzeczywistych. - rozwiązuje zadania na obliczanie pól powierzchni i objętości brył wpisanych w walec i opisanych na walcu. - potrafi obliczać pola i obwody danych przekrojów w trudniejszych sytuacjach geometrycznych. - potrafi rozwiązywać zadania z zastosowaniem zależności między polami powierzchni i objętościami brył podobnych |
|
CELUJĄCY (W) |
Uczeń otrzymuje ocenę celujący jeśli spełnił wszystkie wymagania z poziomów niższych oraz posiada umiejętność rozwiązywania zadań znacznie wykraczających poza wymagania na poziomie D stopniem trudności lub tematyką.
|