WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY SZKOLNE
CHEMIA, ZAKRES PODSTAWOWY
KLASY DRUGIE PO SZKOLE PODSTAWOWEJ: kl.P2a, kl.P2b, kl.P2d, kl.P2e,
kl.P2f
rok szk. 2020/2021
1. Reakcje utleniania-redukcji.
Elektrochemia
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 +
2] |
Ocena
dobra [1 +
2 + 3] |
Ocena
bardzo dobra [1 +
2 + 3 + 4] |
Ocena
celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: − definiuje pojęcie stopień utlenienia pierwiastka chemicznego − wymienia reguły obliczania stopni utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych − określa stopnie utlenienia pierwiastków w prostych związkach chemicznych − definiuje pojęcia: reakcja utleniania-redukcji (redoks), utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja − zapisuje proste schematy bilansu elektronowego − wskazuje w prostych reakcjach redoks utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji − określa etapy ustalania współczynników stechiometrycznych w równaniach reakcji redoks − wymienia najważniejsze reduktory stosowane w przemyśle − wyjaśnia pojęcia: ogniwo galwaniczne, półogniwo, elektroda, katoda, anoda, klucz elektrolityczny, SEM − opisuje budowę i zasadę działania ogniwa Daniella − zapisuje schemat ogniwa galwanicznego − ustala znaki elektrod w ogniwie galwanicznym − wyjaśnia pojęcie potencjał elektrody (potencjał półogniwa) − wyjaśnia pojęcie standardowa (normalna) elektroda wodorowa − wyjaśnia pojęcie szereg elektrochemiczny metali − wymienia metody zabezpieczenia metali przed korozją |
Uczeń: − oblicza zgodnie z regułami stopnie utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych i jonach − wymienia przykłady reakcji redoks oraz wskazuje w nich utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji − dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu elektronowego w prostych równaniach reakcji redoks − wyjaśnia, na czym polega otrzymywanie metali z rud z zastosowaniem reakcji redoks − wyjaśnia pojęcia szereg aktywności metali i reakcja dysproporcjonowania − projektuje doświadczenie chemiczne Porównanie aktywności chemicznej żelaza, miedzi i wapnia oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych − zapisuje równania reakcji rozcieńczonych i stężonych roztworów kwasów: azotowego(V) i siarkowego(VI) z Al, Fe, Cu, Ag − analizuje informacje wynikające z położenia metali w szeregu elektrochemicznym − podaje zasadę działania ogniwa galwanicznego − dokonuje podziału ogniw na odwracalne i nieodwracalne − definiuje pojęcia potencjał standardowy półogniwa i szereg elektrochemiczny metali − omawia proces korozji chemicznej oraz korozji elektrochemicznej metali − opisuje sposoby zapobiegania korozji. − opisuje budowę i działanie źródeł prądu stałego −
projektuje i wykonuje doświadczenie Badanie wpływu różnych czynników
na szybkość korozji elektrochemicznej |
Uczeń: − przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych na podstawie konfiguracji elektronowej ich atomów − analizuje równania reakcji chemicznych i określa, które z nich są reakcjami redoks − projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne Reakcje wybranych metali z roztworami kwasu azotowego(V) – stężonym i rozcieńczonym − projektuje i przeprowadza doświadczenie Reakcje wybranych metali z roztworami kwasu siarkowego(VI) – stężonym i rozcieńczonym − dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu elektronowego w równaniach reakcji redoks, w tym w reakcjach dysproporcjonowania − określa, które pierwiastki chemiczne w stanie wolnym lub w związkach chemicznych mogą być utleniaczami, a które reduktorami − wymienia zastosowania reakcji redoks w przemyśle − zapisuje równania reakcji chemicznych zachodzących w ogniwie Daniella − oblicza SEM ogniwa galwanicznego na podstawie standardowych potencjałów półogniw, z których jest ono zbudowane − projektuje i przeprowadza doświadczenie Badanie działania ogniwa galwanicznego − omawia zjawisko pasywacji glinu i wynikające z niego zastosowania glinu |
Uczeń: − określa stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych w cząsteczkach i jonach złożonych − zapisuje równania reakcji kwasów utleniających z metalami szlachetnymi i ustala współczynniki stechiometryczne metodą bilansu elektronowego − analizuje szereg aktywności metali i przewiduje przebieg reakcji chemicznych różnych metali z wodą, kwasami i solami − zapisuje równania reakcji zachodzących na elektrodach (na katodzie i anodzie) ogniwa galwanicznego o danym schemacie − zapisuje odpowiednie równania reakcji dotyczące korozji elektrochemicznej − omawia wpływ różnych czynników na szybkość procesu korozji elektrochemicznej |
Uczeń: - wyjaśnia różnicę między przebiegiem
procesów elektrodowych w ogniwach i podczas elektrolizy - omawia proces elektrolizy wodnych roztworów
elektrolitów i stopionych soli |
2. Roztwory
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 +
2] |
Ocena
dobra [1 +
2 + 3] |
Ocena
bardzo dobra [1 +
2 + 3 + 4] |
Ocena
celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: − definiuje pojęcia: roztwór, mieszanina jednorodna, mieszanina niejednorodna, rozpuszczalnik, substancja rozpuszczana, roztwór właściwy, roztwór ciekły, roztwór stały, roztwór gazowy, zawiesina, roztwór nasycony, roztwór nienasycony, roztwór przesycony, rozpuszczanie, rozpuszczalność, krystalizacja − wymienia metody rozdzielania na składniki mieszanin niejednorodnych i jednorodnych − sporządza wodne roztwory substancji − wymienia czynniki przyspieszające rozpuszczanie substancji w wodzie − wymienia przykłady roztworów znanych z życia codziennego − definiuje pojęcia: koloid, zol, żel, koagulacja, peptyzacja, denaturacja − wymienia różnice we właściwościach roztworów właściwych, koloidów i zawiesin − odczytuje z wykresu rozpuszczalności informacje na temat wybranej substancji − definiuje pojęcia stężenie procentowe i stężenie molowe − wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe |
Uczeń: − wyjaśnia pojęcia: koloid, zol, żel, efekt Tyndalla − wymienia przykłady roztworów o różnym stanie skupienia rozpuszczalnika i substancji rozpuszczanej − omawia sposoby rozdzielania roztworów właściwych (substancji stałych w cieczach, cieczy w cieczach) na składniki − wymienia zastosowania koloidów − wyjaśnia proces rozpuszczania substancji w wodzie − wyjaśnia
różnice między rozpuszczaniem − sprawdza doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji − wyjaśnia proces krystalizacji − projektuje i wykonuje doświadczenie chemiczne Odróżnianie roztworu właściwego od koloidu − projektuje i przeprowadza doświadczenie Rozdzielanie składników mieszaniny niejednorodnej metodą sączenia (filtracji) − podaje zasady postępowania podczas sporządzanie roztworów o określonym stężeniu procentowym i molowym − rozwiązuje zadanie związane z zatężaniem i rozcieńczaniem roztworów |
Uczeń: − wyjaśnia różnicę między rozpuszczalnością a szybkością rozpuszczania substancji − analizuje wykresy rozpuszczalności różnych substancji − dobiera metody rozdzielania mieszanin jednorodnych na składniki, biorąc pod uwagę różnice we właściwościach składników mieszanin − sporządza roztwór nasycony i nienasycony wybranej substancji w określonej temperaturze, korzystając z wykresu rozpuszczalności tej substancji − wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe, z uwzględnieniem gęstości roztworu − projektuje doświadczenie Sporządzanie roztworu o określonym stężeniu procentowym − projektuje doświadczenie Sporządzanie roztworu o określonym stężeniu procentowym − oblicza stężenie procentowe lub molowe roztworu otrzymanego przez zmieszanie dwóch roztworów o różnych stężeniach |
Uczeń: − projektuje i wykonuje doświadczenie Rozdzielanie składników mieszaniny jednorodnej barwników roślinnych metodą chromatografii bibułowej − projektuje i przeprowadza doświadczenie Rozdzielanie mieszaniny jednorodnej metodą ekstrakcji ciecz−ciecz − wymienia sposoby otrzymywania roztworów nasyconych z roztworów nienasyconych i odwrotnie, korzystając z wykresów rozpuszczalności substancji − wykonuje odpowiednie obliczenia chemiczne, a następnie sporządza roztwory o określonym stężeniu procentowym i molowym, zachowując poprawną kolejność wykonywanych czynności − przelicza stężenia procentowych na molowe i odwrotnie − przelicza stężenia roztworu na rozpuszczalność i odwrotnie |
Uczeń: - przelicza zawartość substancji w roztworze
wyrażoną za pomocą stężenia procentowego na stężenia w ppm
i ppb oraz podaje zastosowania tych jednostek - wyjaśnia pojęcie stężenie masowe
roztworu - wykonuje obliczenia związane z pojęciami
stężenie procentowe, stężenie molowe, stężenie masowe z uwzględnieniem
gęstości roztworów oraz ich mieszania, zatężania i rozcieńczania |
3. Reakcje chemiczne w roztworach
wodnych
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 +
2] |
Ocena
dobra [1 +
2 + 3] |
Ocena
bardzo dobra [1 +
2 + 3 + 4] |
Ocena
celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: − wyjaśnia pojęcia: dysocjacja elektrolityczna, elektrolity i nieelektrolity − definiuje pojęcia reakcja odwracalna, reakcja nieodwracalna − zapisuje proste równania dysocjacji jonowej elektrolitów i podaje nazwy powstających jonów − definiuje pojęcie stopień dysocjacji elektrolitycznej − zapisuje wzór na obliczanie stopnia dysocjacji elektrolitycznej − wyjaśnia pojęcia mocne elektrolity, słabe elektrolity − wymienia przykłady elektrolitów mocnych i słabych − zapisuje ogólne równanie dysocjacji kwasów, zasad i soli − wyjaśnia sposób dysocjacji kwasów, zasad i soli − wyjaśnia
pojęcia: odczyn roztworu,
wskaźniki kwasowo- − wymienia podstawowe wskaźniki kwasowo-zasadowe (pH) i omawia ich zastosowania − wyjaśnia, co to jest skala pH i w jaki sposób można z niej korzystać − opisuje, czym są właściwości sorpcyjne gleby oraz co to jest odczyn gleby − dokonuje podziału nawozów na naturalne i sztuczne (fosforowe, azotowe i potasowe) − wymienia przykłady nawozów naturalnych i sztucznych − wymienia podstawowe rodzaje zanieczyszczeń gleby − wyjaśnia, na czym polega reakcja zobojętniania i reakcja strącania osadów oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych w postaci cząsteczkowej − wskazuje w tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie związki chemiczne trudno rozpuszczalne |
Uczeń: − wyjaśnia kryterium podziału substancji na elektrolity i nieelektrolity − wyjaśnia kryterium podziału elektrolitów na mocne i słabe − wyjaśnia przebieg dysocjacji kwasów wieloprotonowych − wyjaśnia rolę cząsteczek wody jako dipoli w procesie dysocjacji elektrolitycznej − zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli bez uwzględniania dysocjacji wielostopniowej − wyjaśnia przebieg dysocjacji zasad wielowodorotlenowych − porównuje moc elektrolitów na podstawie wartości ich stałych dysocjacji − wymienia przykłady reakcji odwracalnych i nieodwracalnych − wyznacza pH roztworów z użyciem wskaźników kwasowo-zasadowych oraz określa ich odczyn − oblicza pH i pOH na podstawie znanych stężeń molowych jonów H+ i OH− i odwrotnie − projektuje i przeprowadza doświadczenie Badanie odczynu i pH roztworów kwasu, zasady i soli − opisuje znaczenie właściwości sorpcyjnych i odczynu gleby oraz wpływ pH gleby na wzrost wybranych roślin − wyjaśnia, na czym polega zanieczyszczenie gleby − wymienia źródła chemicznego zanieczyszczenia gleby − zapisuje równania reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej i jonowej i skróconego zapisu jonowego − analizuje tabelę rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie pod kątem możliwości przeprowadzenia reakcji strącania osadów − zapisuje równania reakcji strącania osadów w postaci cząsteczkowej, jonowej i skróconego zapisu jonowego |
Uczeń: − projektuje
i przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie zjawiska przewodzenia prądu
elektrycznego i zmiany barwy wskaźników kwasowo- − wyjaśnia przebieg dysocjacji kwasów wieloprotonowych − zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli, uwzględniając dysocjację stopniową niektórych kwasów i zasad − wykonuje obliczenia chemiczne z zastosowaniem pojęcia stopień dysocjacji − wymienia czynniki wpływające na wartość stopnia dysocjacji elektrolitycznej − wyjaśnia wielkość stopnia dysocjacji dla elektrolitów dysocjujących stopniowo − porównuje
przewodnictwo elektryczne roztworów różnych kwasów o takich samych stężeniach
− projektuje i przeprowadza doświadczenie Badanie właściwości sorpcyjnych gleby − projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie odczynu gleby − opisuje wpływ pH gleby na rozwój roślin − uzasadnia
potrzebę stosowania nawozów sztucznych − wyjaśnia, na czym polega chemiczne zanieczyszczenie gleby − projektuje doświadczenie Otrzymywanie soli przez działanie kwasem na wodorotlenek − bada
przebieg reakcji zobojętniania z użyciem wskaźników kwasowo- − wymienia sposoby otrzymywania wodorosoli i hydroksosoli oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych |
Uczeń: − wyjaśnia proces dysocjacji jonowej z uwzględnieniem roli wody w tym procesie − zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli z uwzględnieniem dysocjacji wielostopniowej − wyjaśnia przyczynę kwasowego odczynu roztworów kwasów oraz zasadowego odczynu roztworów wodorotlenków; zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych − analizuje zależność stopnia dysocjacji od rodzaju elektrolitu i stężenia roztworu − wykonuje obliczenia chemiczne, korzystając z definicji stopnia dysocjacji − ustala skład ilościowy roztworów elektrolitów − wyjaśnia zależność między pH a iloczynem jonowym wody − posługuje się pojęciem pH w odniesieniu do odczynu roztworu i stężenia jonów H+ i OH- − wymienia źródła zanieczyszczeń gleby, omawia ich skutki oraz podaje sposoby ochrony gleby przed degradacją − omawia istotę reakcji zobojętniania i strącania osadów oraz podaje zastosowania tych reakcji chemicznych − projektuje doświadczenie Otrzymywanie wodorosoli przez działanie kwasem na zasadę − projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie osadów praktycznie nierozpuszczalnych soli i wodorotlenków − opisuje działanie leków neutralizujących nadmiar kwasu w żołądku |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcie iloczyn rozpuszczalności substancji - podaje zależność między wartością iloczynu rozpuszczalności a rozpuszczalnością soli w danej temperaturze - przewiduje, która z trudno rozpuszczalnych soli o znanych iloczynach rozpuszczalności w danej temperaturze strąci się łatwiej, a która trudniej - omawia zjawiska krasowe i zapisuje równania reakcji chemicznych ilustrujące te zjawiska - omawia naturalne wskaźniki odczynu gleby - wyjaśnia
znaczenie symboli umieszczonych na etykietach nawozów |
4. Efekty energetyczne i szybkość reakcji
chemicznych
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 +
2] |
Ocena
dobra [1 +
2 + 3] |
Ocena
bardzo dobra [1 +
2 + 3 + 4] |
Ocena
celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: − definiuje pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja endotermiczna, proces endoenergetyczny, proces egzoenergetyczny − definiuje pojęcia: energia aktywacji, entalpia, szybkość reakcji chemicznej, kataliza, katalizator − wymienia czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznej − definiuje pojęcie katalizator − wymienia rodzaje katalizy |
Uczeń: − wyjaśnia pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja endotermiczna, proces egzoenergetyczny, proces endoenergetyczny, ciepło, energia całkowita układu − wymienia przykłady reakcji endo- i egzoenergetycznych − określa efekt energetyczny reakcji chemicznej na podstawie wartości entalpii − konstruuje wykres energetyczny reakcji chemicznej − omawia wpływ różnych czynników na szybkość reakcji chemicznej − projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ rozdrobnienia na szybkość reakcji chemicznej − projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ stężenia substratu na szybkość reakcji chemicznej − projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznej − definiuje pojęcie inhibitor |
Uczeń: − przeprowadza reakcje będące przykładami procesów egzoenergetycznych i endoenergetycznych oraz wyjaśnia istotę zachodzących procesów − projektuje doświadczenie Rozpuszczanie azotanu(V) amonu w wodzie − projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja wodorowęglanu sodu z kwasem etanowym − projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie wodorotlenku sodu w wodzie − projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z kwasem chlorowodorowym − wyjaśnia pojęcia szybkość reakcji chemicznej i energia aktywacji − projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczny rozkład nadtlenku wodoru − wyjaśnia, co to są inhibitory, oraz podaje ich przykłady − wyjaśnia różnicę między katalizatorem a inhibitorem − rysuje wykres zmian stężenia substratów i produktów oraz szybkości reakcji chemicznej w funkcji czasu |
Uczeń: − udowadnia, że reakcje egzoenergetyczne należą do procesów samorzutnych, a reakcje endoenergetyczne do procesów wymuszonych − wyjaśnia pojęcie entalpia układu − kwalifikuje
podane przykłady reakcji chemicznych do reakcji egzoenergetycznych (ΔH
< 0) lub endoenergetycznych − udowadnia zależność między rodzajem reakcji chemicznej a zasobem energii wewnętrznej substratów i produktów − udowadnia wpływ temperatury, stężenia substratu, rozdrobnienia substancji i katalizatora na szybkość wybranych reakcji chemicznych, przeprowadzając odpowiednie doświadczenia chemiczne − opisuje rolę katalizatorów w procesie oczyszczania spalin |
Uczeń: - określa warunki standardowe - definiuje pojęcie okres półtrwania - omawia proces biokatalizy i wyjaśnia pojęcie biokatalizatory - wyjaśnia pojęcie aktywatory |
5. Węglowodory
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: -
definiuje
pojęcia: węglowodory, alkany, alkeny, alkiny, szereg
homologiczny węglowodorów, grupa alkilowa, reakcje podstawiania (substytucji),
przyłączania (addycji), polimeryzacji, spalania, rzędowość atomów
węgla, izomeria położeniowa i łańcuchowa - definiuje pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony, wiązania typu s i p, rodnik, izomeria - podaje kryterium podziału węglowodorów ze względu na rodzaj wiązania między atomami węgla w cząsteczce - zapisuje wzory ogólne alkanów, alkenów, alkinów i na ich podstawie wyprowadza wzory sumaryczne węglowodorów - zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne oraz podaje nazwy systematyczne węglowodorów nasyconych i nienasyconych o liczbie atomów węgla od 1 do 4 - zapisuje wzory przedstawicieli poszczególnych szeregów homologicznych węglowodorów oraz podaje ich nazwy, właściwości i zastosowania -
zapisuje
równania reakcji spalania i bromowania metanu -
zapisuje
równania reakcji spalania, uwodorniania oraz polimeryzacji etenu i etynu - wymienia przykłady węglowodorów aromatycznych (wzór, nazwa, zastosowanie) - wymienia rodzaje izomerii - wymienia źródła występowania węglowodorów w przyrodzie |
Uczeń: -
wyjaśnia pojęcia: węglowodory, alkany, alkeny, alkiny, grupa alkilowa, areny wyjaśnia pojęcia: stan podstawowy, stan wzbudzony, wiązania
typu s i p, reakcja substytucji,
rodnik, izomeria - zapisuje konfigurację zapisuje wzory ogólne alkanów, alkenów i alkinów na podstawie wzorów czterech pierwszych członów ich szeregów homologicznych -
przedstawia sposoby otrzymywania: metanu,
etenu i etynu oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych -
przedstawia
właściwości metanu, etenu i etynu oraz zapisuje równania reakcji chemicznych,
którym ulegają -
podaje
nazwy systematyczne izomerów na podstawie wzorów półstrukturalnych -
stosuje
zasady nazewnictwa systematycznego alkanów (proste przykłady) -
zapisuje
równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego węglowodorów -
zapisuje
równania reakcji bromowania, uwodorniania oraz polimeryzacji etenu i
etynu -
określa
rzędowość dowolnego atomu węgla w cząsteczce węglowodoru -
wyjaśnia pojęcie aromatyczności na przykładzie benzenu -
wymienia reakcje, którym ulega benzen
(spalanie, bromowanie z użyciem katalizatora) -
wyjaśnia pojęcia: izomeria łańcuchowa, położeniowa, funkcyjna, cis-trans -
wymienia przykłady izomerów cis i trans oraz wyjaśnia różnice między nimi |
Uczeń: - określa przynależność węglowodoru do danego szeregu homologicznego na podstawie jego wzoru sumarycznego - charakteryzuje zmianę właściwości węglowodorów w zależności od długości łańcucha węglowego - określa zależność między rodzajem wiązania (pojedyncze, podwójne, potrójne) a typem hybrydyzacji - otrzymuje metan, eten i etyn oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych - wyjaśnia, w jaki sposób tworzą się w etenie i etynie wiązania typu s i p - wyjaśnia, na czym polega izomeria konstytucyjna i podaje jej przykłady - podaje nazwę systematyczną izomeru na podstawie wzoru półstrukturalnego i odwrotnie (przykłady o średnim stopniu trudności) - określa typy reakcji chemicznych, którym ulega dany węglowodór i zapisuje ich równania -
odróżnia
doświadczalnie węglowodory nasycone od nienasyconych -
wyjaśnia
budowę pierścienia benzenowego (aromatyczność) - bada właściwości benzenu, zachowując szczególne środki ostrożności -
zapisuje
równania reakcji chemicznych, którym ulega benzen (spalanie, bromowanie
z użyciem katalizatora i bez, uwodornianie) - podaje nazwy izomerów cis-trans węglowodorów o kilku atomach węgla |
Uczeń: - przewiduje kształt cząsteczki, znając typ hybrydyzacji - proponuje kolejne etapy substytucji i zapisuje je na przykładzie chlorowania etanu - zapisuje mechanizm reakcji addycji na przykładzie reakcji etenu z chlorem - zapisuje wzory strukturalne dowolnych węglowodorów (izomerów) oraz określa typ izomerii - projektuje i doświadczalnie identyfikuje produkty całkowitego spalania węglowodorów - zapisuje równania reakcji spalania węglowodorów z zastosowaniem wzorów ogólnych węglowodorów - udowadnia, że dwa węglowodory o takim samym składzie procentowym mogą należeć do dwóch różnych szeregów homologicznych -
projektuje
doświadczenia chemiczne dowodzące różnic we właściwościach węglowodorów
nasyconych, nienasyconych i aromatycznych, przykłady typowe |
Uczeń: - rozwiązuje zadania o większym stopniu trudności - projektuje doświadczenia chemiczne, przewiduje obserwacje, analizuje wyniki i formułuje wnioski - przykłady nietypowe -
wyjaśnia na dowolnych przykładach mechanizmy
reakcji: substytucji, addycji |