WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI NA
POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA
LICEUM CZTEROLETNIEGO ZAKRES
PODSTAWOWY KLASA II
ROK SZKOLNY 2020/2021
Lp. |
Temat |
Wymagania |
|||
konieczne |
podstawowe |
rozszerzone |
dopełniające |
||
Uczeń: |
|||||
Drgania |
|||||
1. |
Drgania mechaniczne |
·
określa drgania jako
cykliczny ruch wokół położenia równowagi, ·
podaje definicje
okresu, amplitudy oraz częstotliwości drgań. |
· odczytuje z wykresu wychylenia od czasu amplitudę oraz
okres drgań, · wyznacza częstotliwość drgań na podstawie okresu, · doświadczalnie udowadnia, że okres drgań ciała
zawieszonego na sprężynie nie zależy od amplitudy. |
· wyznacza prędkość ciała w momencie mijania
położenia równowagi na podstawie wykresu położenia od czasu. |
· stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
|
|||||||||||||||||||
2. |
Siły w ruchu drgającym |
·
zapisuje zależność
między wartością siły sprężystości a odkształceniem, ·
określa kierunek i
zwrot wypadkowej siły w ruchu drgającym. |
· opisuje proporcjonalność siły wypadkowej do wychylenia
w ruchu harmonicznym, · doświadczalnie sprawdza zależność okresu drgań ciała
zawieszonego na sprężynie od jego masy. |
· wyznacza współczynnik sprężystości z wykresu zależności
siły rozciągającej od wydłużenia sprężyny, · korzysta z II zasady dynamiki Newtona w zadaniach
dotyczących ruchu drgającego do wyznaczania maksymalnego przyspieszenia. |
· stosuje do obliczeń wzór na okres drgań ciała
zawieszonego na sprężynie. |
||||||||||||||
3. |
Energia w ruchu drgającym |
·
określa rodzaje energii
w ruchu drgającym, ·
opisuje jakościowo
przemiany energii w ruchu drgającym. |
· stosuje zasadę zachowania energii do obliczania energii
w ruchu drgającym. |
· opisuje zależność między energią całkowitą w ruchu
drgającym a amplitudą drgań. |
· stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
||||||||||||||
4. |
Wahadło |
·
opisuje wahadło jako
przykład układu wykonującego ruch drgający, ·
opisuje jakościowo
przemiany energii podczas ruchu wahadła. |
· określa niezależność okresu drgań wahadła od amplitudy, · opisuje niezależność okresu drgań wahadła od masy. |
· jakościowo opisuje siły występujące podczas ruchu
wahadła, · określa zależność okresu drgań wahadła od jego
długości. |
· stosuje do obliczeń wzór na okres drgań wahadła, · stosuje zasadę zachowania energii w zadaniach
obliczeniowych dotyczących wahadła. |
||||||||||||||
5. |
Drgania tłumione i drgania wymuszone |
·
odróżnia drgania
tłumione od wymuszonych, ·
podaje definicję
rezonansu mechanicznego. |
· posługuje się pojęciem częstotliwości własnej, · demonstruje zjawisko rezonansu mechanicznego. |
· demonstruje drgania tłumione oraz wymuszone. |
· stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
|
|||||||||||||||||||
Fale i optyka |
|||||||||||||||||||
6. |
Rodzaje fal |
·
opisuje mechanizm
rozchodzenia się fali mechanicznej, ·
rozróżnia fale płaskie
i kołowe, ·
rozróżnia fale
poprzeczne i podłużne. |
· opisuje zależność między częstotliwością drgań źródła
fali a częstotliwością fali w ośrodku. |
· opisuje sposób rozchodzenia się fali podłużnej w
ośrodku. |
· opisuje fale rozchodzące się w wodzie. |
||||||||||||||
7. |
Wielkości opisujące fale |
·
podaje definicje okresu
oraz amplitudy drgań, ·
podaje definicje
długości oraz prędkości fali. |
·
oblicza częstotliwość
fali na podstawie znajomości jej okresu, · odczytuje amplitudę oraz długość fali z obrazu fali. |
· stosuje do obliczeń zależność między długością,
częstotliwością oraz prędkością fali. |
· stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
||||||||||||||
8. |
Fale dźwiękowe |
·
opisuje źródła
dźwięków, podaje ich przykłady, ·
opisuje dźwięk jako
falę podłużną. |
·
opisuje cechy dźwięku, · przedstawia obraz oscyloskopowy fali akustycznej. |
·
omawia wielkości
opisujące dźwięki, · określa poziom natężenia
dźwięku w wybranych sytuacjach. |
· wyjaśnia, czym różni się głośność od poziomu natężenia
dźwięku. |
||||||||||||||
9. |
Zjawisko Dopplera |
·
opisuje zmiany
częstotliwości dźwięku wywołane ruchem źródła dźwięku. |
· opisuje zmiany częstotliwości dźwięku wywołane ruchem
odbiornika. |
· stosuje wzór na zmianę częstotliwości wywołany efektem
Dopplera do obliczeń. |
· stosuje wzór na zmianę częstotliwości wywołany efektem
Dopplera w sytuacjach złożonych. |
||||||||||||||
10. |
Dyfrakcja i nakładanie się fal |
·
podaje definicję
dyfrakcji fal, ·
opisuje wynik
nakładania się fal. |
·
podaje przykłady
dyfrakcji fal, ·
stosuje zasadę
superpozycji do wyjaśnienia mechanizmu nakładania się fal, · opisuje zjawisko rozpraszania fal mechanicznych. |
· projektuje doświadczenie ilustrujące zjawisko dyfrakcji
fal mechanicznych na szczelinie. |
· projektuje doświadczenie ilustrujące zjawisko
nakładania się fal mechanicznych. |
|
|||||||||||||||||||
11. |
Interferencja fal |
·
podaje definicję
interferencji fal. |
· wyjaśnia mechanizm powstawania interferencji fal z
dwóch źródeł, · opisuje falę stojącą. |
· wyjaśnia mechanizm powstawania fali stojącej. |
· stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
||||||||||||||
12. |
Światło jako fala |
·
określa światło jako
falę elektromagnetyczną, ·
wymienia różne rodzaje
fal elektromagnetycznych. |
·
opisuje doświadczenie
Younga jako potwierdzenie falowej natury światła, · podaje zakres długości fali dla światła oraz wartość
prędkości światła w próżni, · demonstruje polaryzację światła w wyniku przejścia
przez polaryzatory. |
·
stosuje do obliczeń
zależność między prędkością światła, długością oraz częstotliwością fali, · wyjaśnia mechanizm rozpraszania światła. |
·
projektuje
doświadczenie ilustrujące zjawisko rozpraszania światła, · stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
||||||||||||||
13. |
Odbicie światła |
·
opisuje zjawisko
odbicia, ·
formułuje prawo
odbicia. |
·
konstruuje obraz w
zwierciadle płaskim, · podaje cechy obrazu w zwierciadle płaskim. |
· opisuje zjawisko polaryzacji przez odbicie. |
· wiąże zjawisko odbicia z interferencją. |
||||||||||||||
14. |
Załamanie światła |
·
opisuje zjawisko
załamania, ·
definiuje współczynnik
załamania ośrodka, ·
formułuje prawo
załamania. |
· opisuje zmianę długości fali po przejściu do innego
ośrodka. |
· stosuje prawo załamania do opisu zjawisk optycznych. |
· opisuje bieg światła w ośrodku niejednorodnym. |
||||||||||||||
15. |
Całkowite wewnętrzne odbicie |
·
podaje definicję kąta
granicznego, ·
opisuje zjawisko
całkowitego wewnętrznego odbicia. |
· opisuje zasadę działania światłowodu. |
· stosuje poznane zjawiska do rozwiązywania typowych
zadań i problemów. |
· stosuje poznaną wiedzę w sytuacjach nietypowych. |
|
|||||||||||||||||||
16. |
Zjawiska optyczne w atmosferze |
·
opisuje jakościowo
rozproszenie światła w atmosferze prowadzące do powstania niebieskiego koloru
nieba i czerwonego koloru zachodzącego słońca. |
·
opisuje, w jaki sposób
powstaje tęcza, · wyjaśnia różnice między tęczą a halo. |
· wyjaśnia mechanizm powstawania miraży. |
· samodzielnie wyszukuje przykłady zjawisk optycznych w
atmosferze i je wyjaśnia. |
||||||||||||||
Termodynamika |
|||||||||||||||||||
17. |
Cząsteczkowa budowa materii |
·
opisuje cząsteczkową
budowę materii, ·
podaje definicję
energii wewnętrznej, ·
podaje definicję
dyfuzji. |
·
określa związek
temperatury zenergią kinetyczną cząsteczek, ·
omawia różnice w
budowie cząsteczkowej gazów, cieczy i ciał stałych, ·
opisuje charakter sił
międzycząsteczkowych. |
·
korzysta z definicji
energii wewnętrznej do wyjaśniania zjawisk z otaczającego świata. |
· charakteryzuje ilościowo rozmiary atomów i cząsteczek. |
||||||||||||||
18. |
Rozszerzalność cieplna |
·
opisuje rozszerzalność
objętościową cieczy i gazów, ·
opisuje rozszerzalność
liniową ciał stałych. |
·
wyjaśnia różnice między
rozszerzalnością liniową a objętościową. |
·
stosuje pojęcie
rozszerzalności do wyjaśniania zjawisk z otaczającego świata, ·
oblicza przyrost
długości ciała dla zadanego przyrostu temperatury, ·
projektuje i wykonuje
doświadczenia ilustrujące rozszerzalność cieplną. |
·
stosuje poznaną wiedzę
w sytuacjach nietypowych. |
|
|||||||||||||||||||
19. |
Przekaz energii w postaci ciepła |
·
wymienia trzy rodzaje
przekazu ciepła między ciałami, ·
opisuje zastosowanie
materiałów izolacyjnych. |
·
opisuje różnice między
trzema rodzajami przekazu ciepła między ciałami, ·
stosuje pojęcie stanu
równowagi termodynamicznej. |
·
projektuje i wykonuje
doświadczenie ilustrujące przewodność cieplną. |
·
opisuje zjawiska
atmosferyczne będące ilustracją trzech sposobów przekazu ciepła. |
||||||||||||||
20. |
I zasada termodynamiki |
·
formułuje I zasadę
termodynamiki, ·
odróżnia przekaz
energii w postaci ciepła od przekazu energii w postaci pracy. |
·
podaje, czym jest
wartość energetyczna paliwa, ·
stosuje I zasadę termodynamiki
do rozwiązywania typowych problemów i zjawisk z otaczającego świata. |
·
opisuje jakościowo
procesy bez wymiany ciepła z otoczeniem. |
·
opisuje praktyczne
przykłady zastosowania przemian adiabatycznych gazów. |
||||||||||||||
21. |
Ciepło właściwe i bilans cieplny |
·
podaje definicję ciepła
właściwego, ·
zapisuje zasady bilansu
cieplnego. |
·
stosuje bilans cieplny
w typowych przypadkach. |
·
stosuje bilans cieplny
do obliczeń, ·
odróżnia pojemność
cieplną od ciepła właściwego, ·
ocenia realność
uzyskanych wyników obliczeń. |
·
stosuje bilans cieplny
do opisu zjawisk z otaczającego świata, ·
rozwiązuje zadania o
wyższym stopniu trudności. |
||||||||||||||
22. |
Topnienie i krzepnięcie |
·
opisuje zjawiska
topnienia i krzepnięcia, ·
definiuje ciepło
topnienia. |
·
wykorzystuje ciepło
topnienia w prostych obliczeniach, ·
rozróżnia ciała
krystaliczne i bezpostaciowe. |
·
stosuje w obliczeniach
wzór na ciepło pobrane (oddane) w procesie topnienia (krzepnięcia) , ·
projektuje
doświadczenie ilustrujące stałość temperatury podczas topnienia
(krzepnięcia). |
·
odróżnia szadź od
szronu, ·
rozwiązuje zadania o wyższym stopniu
trudności. |
|
|||||||||||||||||||
23. |
Parowanie i skraplanie |
·
opisuje zjawiska
parowania i skraplania, ·
definiuje ciepło parowania, ·
odróżnia parowanie od
wrzenia. |
·
wykorzystuje ciepło
parowania w prostych obliczeniach, ·
opisuje parowanie jako
jeden ze sposobów termoregulacji organizmów. |
·
stosuje w obliczeniach
wzór na ciepło pobrane w procesie parowania, ·
projektuje doświadczenie
ilustrujące stałość temperatury podczas wrzenia. |
·
rozwiązuje zadania o
wyższym stopniu trudności. |
||||||||||||||
24. |
Bilans cieplny – przykłady |
·
zapisuje zasady bilansu
cieplnego |
·
stosuje bilans cieplny
z wykorzystaniem ciepła przemiany fazowej w typowych przypadkach, ·
wyjaśnia, na czym
polega efekt cieplarniany. |
·
ocenia realność
uzyskanych wyników obliczeń, ·
opisuje efekt
cieplarniany Ziemi. |
·
analizuje bilans
energetyczny Ziemi. |
||||||||||||||
25. |
Własności fizyczne wody |
·
charakteryzuje
rozszerzalność cieplną wody. |
·
korzysta z definicji
pary nasyconej i nienasyconej. |
·
podaje definicję
wilgotności powietrza, ·
wyjaśnia zmiany
temperatury wrzenia związane ze zmianami ciśnienia. |
·
stosuje do obliczeń
wilgotność względną i bezwzględną, ·
korzysta z diagramu
fazowego wody w zadaniach obliczeniowych. |
Ocena niedostateczna
• Uczeń nie spełnił wymagań koniecznych.
• Uczeń nie opanował wiadomości i umiejętności
określonych w podstawie programowej nauczania fizyki w danym okresie. Nie jest
w stanie odtworzyć podanych wiadomości nawet z pomocą nauczyciela. Braki w
umiejętnościach i wiadomościach uniemożliwiają mu dalszą skuteczną naukę.
Ocena dopuszczająca
• Uczeń spełnił wymagania konieczne i nie spełnił
wymagań podstawowych.
• Uczeń ma braki w opanowaniu pewnych treści zawartych
w podstawie programowej. Odtwarza wiedzę z pomocą nauczyciela. Deklaruje chęć
dalszej nauki, jego umiejętności nie przekreślają szans na dalszą skuteczną
naukę.
Ocena dostateczna
· Uczeń spełnił wymagania konieczne i podstawowe.
· Uczeń ma podstawową wiedzę na temat omówionych treści zawartych w podstawie
programowej. Posługuje się wiedzą głównie na poziomie jakościowym, rozwiązuje
bardzo proste, typowe przykłady rachunkowe i problemowe.
Ocena dobra
· Uczeń spełnił wymagania konieczne, podstawowe i rozszerzone.
· Uczeń w znacznym stopniu opanował treści zawarte w podstawie programowej.
Posługuje się wiedzą na poziomie ilościowym. Posiadaną wiedzę potrafi
zastosować do rozwiązywania przykładów rachunkowych oraz problemowych.
Ocena bardzo dobra
· Uczeń spełnił wymagania konieczne, podstawowe, rozszerzone i dopełniające.
· Uczeń w pełni opanował treści zapisane w podstawie programowej, wykazuje
się swobodą w operowaniu posiadaną wiedzą i umiejętnościami. Rozwiązuje
nietypowe zadania rachunkowe i problemowe.
Ocena celująca
· Uczeń spełnił wymagania konieczne, podstawowe, rozszerzone i dopełniające,
a także wykazuje się wiedzą i umiejętnościami pozwalającymi rozwiązywać trudne
zadania rachunkowe.
· Uczeń wykorzystuje podstawowe prawa fizyki do wyjaśniania skomplikowanych
zjawisk zachodzących w przyrodzie. Samodzielnie rozwija swoje zainteresowania
fizyką, osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach.