WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI NA
POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA
LICEUM TRZYLETNIEGO ZAKRES
ROZSZERZONY KLASA II
ROK
SZKOLNY 2020/2021
Lp. |
Temat
lekcji |
Treści
podstawowe Uczeń
potrafi: |
Treści
rozszerzone Uczeń
potrafi: |
Treści
dopełniające Uczeń
potrafi: |
1. Opis ruchu postępowego |
||||
1 |
Elementy
działań na wektorach |
• podać przykłady
wielkości fizycznych skalarnych i wektorowych, • wymienić cechy wektora, • dodać wektory, • odjąć wektor od wektora, • pomnożyć
i podzielić wektor przez liczbę, • rozłożyć wektor na
składowe o dowolnych kierunkach, • obliczyć współrzędne
wektora w dowolnym układzie współrzędnych, • zapisać równanie
wektorowe w postaci równań skalarnych w obranym układzie
współrzędnych. |
• zilustrować przykładem
każdą z cech wektora, • mnożyć wektory skalarnie
i wektorowo, • odczytać z wykresu
cechy wielkości wektorowej. |
|
2 |
Podstawowe
pojęcia i wielkości opisujące ruch |
• podzielić ruchy na
postępowe i obrotowe i objaśnić różnice między nimi, • posługiwać się
pojęciami: szybkość średnia i chwilowa, droga, położenie,
przemieszczenie, prędkość średnia i chwilowa, przyspieszenie średnie
i chwilowe, • obliczać szybkość
średnią, • narysować wektor
położenia ciała w układzie współrzędnych, • narysować wektor
przemieszczenia ciała w układzie współrzędnych, • odróżnić zmianę
położenia od przebytej drogi, • podać warunki, przy
których wartość przemieszczenia jest równa przebytej drodze, • narysować prędkość
chwilową jako wektor styczny do toru w każdym jego punkcie, • objaśnić, co to znaczy,
że ciało porusza się po okręgu ruchem jednostajnym, • zapisać i objaśnić
wzór na wartość przyspieszenia dośrodkowego. |
• zdefiniować: szybkością
średnią i chwilową, przemieszczenie, prędkość średnią i chwilową,
przyspieszenie średnie i chwilowe, • skonstruować wektor
przyspieszenia w ruchu prostoliniowym przyspieszonym, opóźnionym i w ruchu
krzywoliniowym. |
• wyprowadzić wzór na
wartość przyspieszenia dośrodkowego, • przeprowadzić dyskusję
problemu przyspieszenia w ruchach zmiennych krzywoliniowych, • rozróżnić jednostki
podstawowe wielkości fizycznych i ich pochodne. |
3 |
Opis ruchu
w jednowymiarowym układzie współrzędnych |
• zdefiniować ruch
prostoliniowy jednostajny, • obliczać szybkość, drogę
i czas w ruchu prostoliniowym jednostajnym, • sporządzać wykresy s(t)
i v(t) oraz odczytywać
z wykresu wielkości fizyczne, • obliczyć drogę przebytą
w czasie t ruchem jednostajnie
przyspieszonym i opóźnionym, • obliczać szybkość
chwilową w ruchach jednostajnie przyspieszonych i opóźnionych, • porównać zwroty wektorów
prędkości i przyspieszenia w ruchu po linii prostej
i stwierdzić, że w przypadku ruchu przyspieszonego wektoryimają zgodne zwroty,
a w przypadku ruchu opóźnionego mają przeciwne zwroty. |
• wyprowadzić
i zinterpretować wzory przedstawiające zależności od czasu współrzędnej
położenia i prędkości dla ruchów jednostajnych, • sporządzać wykresy tych
zależności, • objaśnić, co to znaczy,
że ciało porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym i jednostajnie
opóźnionym (po linii prostej), • wyprowadzić
i zinterpretować wzory przedstawiające zależności od czasu:
współrzędnych położenia, prędkości i przyspieszenia dla ruchów
jednostajnie zmiennych po linii prostej, • sporządzać wykresy tych
zależności, • zinterpretować pole
powierzchni odpowiedniej figury na wykresiejako drogę
w dowolnym ruchu, • zmieniać układ
odniesienia i opisywać ruch z punktu widzenia obserwatorów
w każdym z tych układów. |
• rozwiązywać zadania
dotyczące ruchów jednostajnych i jednostajnie zmiennych, • rozwiązywać problemy
dotyczące składania ruchów. |
4 |
Opis ruchu
w dwuwymiarowym układzie współrzędnych |
• opisać rzut poziomy,
jako ruch złożony ze spadania swobodnego i ruchu jednostajnego
w kierunku poziomym, • objaśnić wzory opisujące
rzut poziomy, • wyrazić szybkość liniową
przez okres ruchu i częstotliwość, • posługiwać się pojęciem
szybkości kątowej, • wyrazić szybkość kątową
przez okres ruchu i częstotliwość, • stosować miarę łukową
kąta, • zapisać związek pomiędzy
szybkością liniową i kątową. |
• opisać matematycznie
rzut poziomy, • obliczyć wartość
prędkości chwilowej ciała rzuconego poziomo i ustalić jej kierunek, • wyprowadzić związek
między szybkością liniową i kątową, • przekształcać wzór na
wartość przyspieszenia dośrodkowego i zapisać różne postacie tego wzoru. |
• rozwiązywać zadania
dotyczące rzutu poziomego, • zaproponować
i wykonać doświadczenie pokazujące, że czas spadania ciała rzuconego
poziomo z pewnej wysokości jest równy czasowi spadania swobodnego
z tej wysokości, • rozwiązywać problemy
dotyczące ruchu jednostajnego po okręgu. |
2. Siła jako przyczyna zmian ruchu |
||||
1 |
Klasyfikacja
poznanych oddziaływań |
• dokonać klasyfikacji
oddziaływań na wymagające bezpośredniego kontaktu i oddziaływania „na
odległość”, • wymienić „wzajemność”
jako cechę wszystkich oddziaływań, • objaśnić stwierdzenia:
„siła jest miarą oddziaływania”, „o zachowaniu ciała decyduje zawsze
siła wypadkowa wszystkich sił działających na to ciało”. |
|
|
2 |
Zasady
dynamiki Newtona |
• wypowiedzieć treść zasad
dynamiki, • wskazywać źródło siły
i przedmiot jej działania, • rysować siły wzajemnego
oddziaływania ciał. |
• stosować poprawnie
zasady dynamiki, • posługiwać się pojęciem
układu inercjalnego. |
• rozwiązywać problemy,
stosując zasady dynamiki. |
3 |
Ogólna
postać drugiej zasady dynamiki |
• posługiwać się pojęciem
pędu, • zapisać i objaśnić
ogólną postać II zasady dynamiki, • wypowiedzieć zasadę
zachowania pędu. |
• znajdować graficznie pęd
układu ciał, • obliczać wartość pędu
układu ciał, • stosować ogólną postać
II zasady dynamiki, • objaśnić pojęcie środka
masy. |
• znajdować położenie
środka masy układu dwóch ciał, • stosować zasadę
zachowania pędu do rozwiązywania zadań. |
4 |
Tarcie |
• rozróżnić pojęcia siły
tarcia statycznego i kinetycznego, • rozróżnić współczynniki
tarcia statycznego i kinetycznego, • zapisać wzory na
wartości sił tarcia kinetycznego i statycznego. |
• zdefiniować
współczynniki tarcia statycznego i kinetycznego, • sporządzić
i objaśnić wykres zależności wartości siły tarcia od wartości siły
działającej równolegle do stykających się powierzchni dwóch ciał. |
• rozwiązywać problemy
dynamiczne z uwzględnieniem siły tarcia posuwistego. |
5 |
Siły
w ruchu po okręgu |
• sformułować warunek
ruchu jednostajnego po okręgu z punktu widzenia obserwatora
w układzie inercjalnym (działanie siły dośrodkowej stanowiącej wypadkową
wszystkich sił działających na ciało), • objaśnić wzór na wartość
siły dośrodkowej. |
• stosować zasady dynamiki
do opisu ruchu po okręgu. |
• rozwiązywać problemy
dynamiczne dotyczące ruchu po okręgu. |
6 |
Opis ruchu
w układach inercjalnych |
• rozróżnić układy inercjalne
i nieinercjalne, • posługiwać się pojęciem
siły bezwładności. |
• opisywać przykłady
zagadnień dynamicznych w układach nieinercjalnych (siły bezwładności). |
|
3. Praca, moc, energia mechaniczna |
||||
1 |
Iloczyn
skalarny dwóch wektorów |
• obliczyć iloczyn
skalarny dwóch wektorów. |
• zdefiniować iloczyn
skalarny dwóch wektorów • podać cechy iloczynu
skalarnego. |
|
2 |
Praca
i moc |
• obliczać pracę stałej
siły, • obliczać moc urządzeń. |
• zdefiniować pracę stałej
siły jako iloczyn skalarny siły i przemieszczenia, • obliczać chwilową moc
urządzeń. |
• podać sposób obliczania
pracy siły zmiennej. |
3 |
Energia
mechaniczna. Rodzaje energii mechanicznej |
• obliczać energię
potencjalną ciała w pobliżu Ziemi, • obliczać energię
kinetyczną ciała, • wyprowadzić wzór na
energię potencjalną ciała w pobliżu Ziemi, korzystając z definicji
pracy, • zapisać i objaśnić
wzór na energię kinetyczną ciała. |
• objaśnić pojęcia: układ
ciał, siły wewnętrzne w układzie ciał, siły zewnętrzne dla układu ciał, • sformułować
i objaśnić definicję energii potencjalnej układu ciał, • posługiwać się pojęciem
siły zachowawczej. |
• wyprowadzić wzór na
energię kinetyczną, • rozwiązywać zadania,
korzystając ze związków: |
4 |
Zasada
zachowania energii mechanicznej |
• podać przykłady zjawisk,
w których jest spełniona zasada zachowania energii. |
• zapisać i objaśnić
zasadę zachowania energii, • stosować zasadę
zachowania energii i pędu do opisu zderzeń, • stosować zasadę
zachowania energii do rozwiązywania zadań. |
• wyprowadzić zasadę
zachowania energii dla układu ciał, • rozwiązywać problemy,
w których energia mechaniczna ulega zmianie. |
4. Hydrostatyka |
||||
1 |
Ciśnienie
hydrostatyczne. Prawo
Pascala |
• zdefiniować ciśnienie, • objaśnić pojęcie
ciśnienia hydrostatycznego, • objaśnić prawo Pascala, • objaśnić prawo naczyń
połączonych. |
• wyjaśnić, na czym polega
zjawisko paradoksu hydrostatycznego, • objaśnić zasadę
działania urządzeń, w których wykorzystano prawo Pascala, • objaśnić sposób
wykorzystania prawa naczyń połączonych do wyznaczania gęstości cieczy. |
• rozwiązywać problemy
z hydrostatyki. |
2 |
Prawo
Archimedesa |
• podać i objaśnić
prawo Archimedesa. |
• objaśnić warunki
pływania ciał. • rozwiązywać zadania,
stosując prawa Archimedesa. |
• wyprowadzić prawo
Archimedesa. |
3 |
Zastosowanie
prawa
Archimedesa do
wyznaczania gęstości |
• skorzystać z prawa
Archimedesa do wyznaczania gęstości ciał stałych i cieczy. |
|
|
5. Pole grawitacyjne |
||||
1 |
O
odkryciach Kopernika Keplera |
• przedstawić założenia
teorii heliocentrycznej, • sformułować
i objaśnić treść praw Keplera, • opisać ruchy planet
Układu Słonecznego. |
• zastosować trzecie prawo
Keplera do planet Układu Słonecznego i każdego układu satelitów
krążących wokół tego samego ciała . |
• przygotować prezentację
na temat roli odkryć Kopernika i Keplera dla rozwoju fizyki
i astronomii. |
2 |
Prawo
powszechnej grawitacji |
• sformułować
i objaśnić prawo powszechnej grawitacji, • podać przykłady zjawisk,
do opisu których stosuje się prawo grawitacji, • na podstawie prawa
grawitacji wykazać, że w pobliżu Ziemi na każde ciało o masie 1 kg
działa siła grawitacji o wartości około 10 N. |
• podać sens fizyczny
stałej grawitacji, • wyprowadzić wzór na
wartość siły grawitacji na planecie o danym promieniu i gęstości. |
• opisać oddziaływanie
grawitacyjne wewnątrz Ziemi, • omówić różnicę między
ciężarem ciała a siłą grawitacji, • przedstawić rozumowanie
prowadzące od III prawa Keplera do prawa grawitacji Newtona, • przygotować prezentację
na temat roli Newtona w rozwoju nauki. |
3 |
Pierwsza
prędkość kosmiczna |
• zdefiniować pierwszą
prędkość kosmiczną i podać jej wartość dla Ziemi. |
• uzasadnić, że satelita
tylko wtedy może krą-żyć wokół Ziemi po orbicie w kształcie okręgu, gdy
siła grawitacji stanowi siłę dośrodkową. |
• wyprowadzić wzór na
wartość pierwszej prędkości kosmicznej. |
4 |
Oddziaływania
grawitacyjne w Układzie Słonecznym |
• wie, że dla wszystkich
planet Układu Słonecznego siła grawitacji słonecznej jest siłą dośrodkową. |
• obliczać (szacować)
wartości sił grawitacji, którymi oddziałują wzajemnie ciała niebieskie, • porównywać okresy obiegu
planet, znając ich średnie odległości od Słońca, • porównywać wartości
prędkości ruchu obiegowego planet Układu Słonecznego. |
• wyjaśnić, w jaki
sposób badania ruchu ciał niebieskich i odchyleń tego ruchu od wcześniej
przewidywanego mogą doprowadzić do odkrycia nieznanych ciał niebieskich. |
5 |
Natężenie
pola grawitacyjnego |
• wyjaśnić pojęcie pola
grawitacyjnego i linii pola, • przedstawić graficznie
pole grawitacyjne, • poprawnie wypowiedzieć
definicję natężenia pola grawitacyjnego, • odpowiedzieć na pytanie:
Od czego zależy wartość natężenia centralnego pola grawitacyjnego
w danym punkcie? • wyjaśnić, dlaczego pole
grawitacyjne w pobliżu Ziemi uważamy za jednorodne. |
• obliczać wartość
natężenia pola grawitacyjnego, • sporządzić wykres
zależności (r)
dla r ≥ R. |
• wyprowadzić wzór na
wartość natężenia pola grawitacyjnego wewnątrz jednorodnej kuli o danej
gęstości • sporządzić wykres
zależności (r) dla r<R, • rozwiązywać problemy,
stosując ilościowy opis pola grawitacyjnego, • przygotować wypowiedź na
temat „natężenie pola grawitacyjnego a przyspieszenie grawitacyjne”. |
6 |
Praca
w polu grawitacyjnym |
• wykazać, że jednorodne
pole grawitacyjne jest polem zachowawczym. |
• podać i objaśnić
wyrażenie na pracę siły grawitacji w centralnym polu grawitacyjnym • objaśnić wzór na pracę
siły pola grawitacyjnego. |
• przeprowadzić
rozumowanie wykazujące, że dowolne (statyczne) pole grawitacyjne jest polem
zachowawczym. |
7 |
Energia
potencjalna ciała w polu grawitacyjnym |
• odpowiedzieć na pytania:
|
• zapisać wzór na zmianę
grawitacyjnej energii potencjalnej ciała przy zmianie jego położenia
w centralnym polu grawitacyjnym, • poprawnie wypowiedzieć
definicję grawitacyjnej energii potencjalnej. |
• wykazać, że zmiana
energii potencjalnej grawitacyjnej jest równa pracy wykonanej przez siłę
grawitacyjną wziętej ze znakiem „minus”, • poprawnie sporządzić
i zinterpretować wykres zależności Ep(r), • wyjaśnić, dlaczego
w polach niezachowawczych nie operujemy pojęciem energii potencjalnej. |
8 |
Druga
prędkość kosmiczna |
• objaśnić wzór na wartość
drugiej prędkości kosmicznej, • obliczyć wartość drugiej
prędkości kosmicznej dla Ziemi. |
• wyprowadzić wzór na
wartość drugiej prędkości kosmicznej, • opisać ruch ciała
w polu grawitacyjnym w zależności od wartości nadanej mu prędkości. |
• przygotować prezentację
na temat ruchu satelitów w polu grawitacyjnym w zależności od
wartości nadanej im prędkości. |
9 |
Stany
przeciążenia. Stany nieważkości i niedociążenia |
• podać przykłady
występowania stanu przeciążenia, niedociążenia i nieważkości. |
• zdefiniować stan przeciążenia,
niedociążenia i nieważkości, • opisać (w układzie
inercjalnym i nieinercjalnym) zjawiska występujące w rakiecie
startującej z Ziemi i poruszającej się z przyspieszeniem
zwróconym pionowo w górę. |
• wyjaśnić, dlaczego stan
nieważkości może występować tylko w układach nieinercjalnych, • wyjaśnić, na czym polega
zasada równoważności, • przygotować prezentację
na temat wpływu stanów przeciążenia, niedociążenia i nieważkości na
organizm człowieka. |
6. Ruch postępowy i obrotowy bryły sztywnej |
||||
1 |
Iloczyn
wektorowy dwóch wektorów |
• podać przykład wielkości
fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów. |
• zapisać iloczyn
wektorowy dwóch wektorów, • podać jego cechy
(wartość, kierunek, zwrot). |
• wyjaśnić, co to znaczy,
że iloczyn wektorowy jest antyprzemienny. |
2 |
Ruch
obrotowy bryły sztywnej |
• wymienić wielkości
opisujące ruch obrotowy, • posługiwać się
pojęciami: szybkość kątowa średnia i chwilowa, prędkość kątowa średnia
i chwilowa, przyspieszenie kątowe średnie i chwilowe, • stosować regułę śruby
prawoskrętnej do wyznaczenia zwrotu prędkości kątowej. |
• zdefiniować: szybkość
kątową średnią i chwilową, prędkość kątową średnią i chwilową,
przyspieszenie kątowe średnie i chwilowe, • opisać matematycznie
ruch obrotowy: jednostajny, jednostajnie przyspieszony, jednostajnie
opóźniony, • zapisać i objaśnić
związek między wartościami składowej stycznej przyspieszenia liniowego
i przyspieszenia kątowego. |
• wyprowadzić związek
między wartościami składowej stycznej przyspieszenia liniowego
i przyspieszenia kątowego. |
3 |
Energia
kinetyczna bryły sztywnej |
• zapisać i objaśnić
wzór na energię kinetyczną bryły w ruchu obrotowym, • posługiwać się pojęciem
momentu bezwładności. |
• podać definicję momentu
bezwładności bryły, • obliczać momenty
bezwładności brył względem ich osi symetrii, • obliczać energię
kinetyczną bryły obracającej się wokół osi symetrii. |
• wyprowadzić wzór na
energię kinetyczną bryły w ruchu obrotowym, • stosować twierdzenie
Steinera, • wyjaśnić, dlaczego
energie kinetyczne bryły obracającej się z taką samą szybkością kątową
wokół różnych osi obrotu (równoległych do osi symetrii bryły) są różne. |
4 |
Przyczyny
zmian ruchu obrotowego. Moment siły |
• podać warunek zmiany
stanu ruchu obrotowego bryły sztywnej, • posługiwać się pojęciem
momentu siły, • podać treść zasad
dynamiki ruchu obrotowego. |
• zdefiniować moment siły, • obliczać wartości
momentów sił działających na bryłę sztywną, znajdować ich kierunek
i zwrot, • znajdować wypadkowy
moment sił działających na bryłę. |
• rozwiązywać zadania,
stosując zasady dynamiki ruchu obrotowego. |
5 |
Moment pędu
bryły sztywnej |
• posługiwać się pojęciem
momentu pędu, • podać treść zasady
zachowania momentu pędu. |
• zdefiniować moment pędu, • obliczać wartość momentu
pędu bryły obracającej się wokół osi symetrii, • zapisać i objaśnić
ogólną postać drugiej zasady dynamiki ruchu obrotowego. |
• rozwiązywać zadania,
stosując zasadę zachowania momentu pędu. |
6 |
Analogie
występujące w opisie ruchu postępowego i
obrotowego |
|
• przedstawić analogie
występujące w dynamicznym opisie ruchu postępowego i obrotowego. |
|
7 |
Złożenie
ruchu postępowego i obrotowego – toczenie |
|
• opisać toczenie bez
poślizgu jako złożenie ruchu postępowego bryły i jej ruchu obrotowego
wokół środka masy, • opisać toczenie jako
ruch obrotowy wokół chwilowej osi obrotu, • znajdować prędkość
punktów toczącej się bryły jako wypadkową prędkości jej ruchu postępowego
i obrotowego wokół środka masy, • obliczać energię
kinetyczną toczącej się bryły, • zapisać równania ruchu
postępowego i obrotowego toczącej się bryły sztywnej. |
|
Aneks 1 i Aneks 2. Niepewności pomiarowe. Doświadczenia |
||||
Aneks 1 1–5 |
Wiadomości
wstępne Niepewności
pomiarów bezpośrednich (prostych) Niepewności
pomiarów pośrednich (złożonych) Graficzne
przedstawianie wyników pomiarów wraz z ich niepewnościami Dopasowanie
prostej do wyników pomiarów |
• wymienić przykłady
pomiarów bezpośrednich (prostych), • wymienić przykłady
pomiarów pośrednich (złożonych), • odróżnić błędy od
niepewności, • odróżnić błędy grube od
błędów systematycznych, • wymienić sposoby
eliminowania błędów pomiaru, • wskazać źródła
występowania niepewności pomiarowych, • odczytywać wskazania
przyrządów pomiarowych, • ocenić dokładność
przyrządu, • przygotować zestaw
doświadczalny wg instrukcji, • wykonać samodzielnie
kolejne czynności, • sporządzić tabelę
wyników pomiaru, • obliczyć wartości
średnie wielkości mierzonych, • sporządzić odpowiedni
układ współrzędnych (podpisać i wyskalować osie, zaznaczyć jednostki wielkości
fizycznych), • zaznaczyć
w układzie współrzędnych punkty wraz z niepewnościami, • zapisać wynik pomiaru
w postaci x ± x. |
• obliczyć niepewność
względną pomiaru, • oszacować niepewność
pomiaru pośredniego metodą najmniej korzystnego przypadku, • przedstawić graficznie
wyniki pomiarów wraz z niepewnościami, • dopasować graficznie
prostą do punktów pomiarowych i ocenić trafność tego postępowania, • odczytać
z dopasowanego graficznie wykresu współczynnik kierunkowy prostej, • podać przyczyny
ewentualnych błędów systematycznych, • zaproponować sposób
postępowania pozwalający uniknąć błędów systematycznych, • oszacować wielkość
błędów systematycznych, • ocenić krytycznie, czy
otrzymany wynik doświadczenia jest realny, • samodzielnie sformułować
wnioski wynikające z doświadczenia. |
• dopasować prostą do
wyników pomiarów, • obliczyć współczynnik
kierunkowy prostej dopasowanej do punktów pomiarowych, • obliczyć odchylenie
standardowe pojedynczego pomiaru, • obliczyć odchylenie
standardowe średniej dla każdej serii pomiarów, • podać wynik pomiaru
w postaci x ± x, • ocenić, czy niepewność
pomiaru jest niepewnością systematyczną, • samodzielnie
zaproponować metodę wyznaczenia wielkości fizycznej. |
Aneks 2 1–6 |
Opisujemy
rozkład normalny (rozkład Gaussa) Wyznaczamy
wartość przyspieszenia w ruchu jednostajnie przyspieszonym Badamy ruch
po okręgu Wyznaczamy
współczynnik tarcia kinetycznego Sprawdzamy
drugą zasadę dynamiki dla ruchu obrotowego Badamy spadanie swobodne; wyznaczamy
wartość przyspieszenia ziemskiego |