WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY
z chemii w
zakresie rozszerzonym dla liceum ogólnokształcącego i technikum – To jest
chemia, część 1 – klasa 1 C
Rok szkolny 2020/2021
Wymagania programowe na
poszczególne oceny przygotowane na podstawie treści zawartych w podstawie
programowej (załącznik nr 1 do
rozporządzenia, Dz.U. z 2018
r., poz. 467), programie nauczania oraz w części 1. podręcznika dla
liceum ogólnokształcącego i technikum To
jest
chemia. Chemia ogólna i nieorganiczna, zakres rozszerzony.
Opracowanie wg Wydawnictwa Nowa Era
1. Budowa atomu. Układ okresowy pierwiastków chemicznych
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: -
wymienia nazwy szkła i sprzętu laboratoryjnego -
zna i stosuje zasady BHP obowiązujące w pracowni
chemicznej -
bezpiecznie posługuje się podstawowym sprzętem
laboratoryjnym i odczynnikami chemicznymi -
definiuje pojęcia: atom,
elektron, proton, neutron, nukleony, elektrony walencyjne -
oblicza liczbę protonów, elektronów i neutronów w
atomie danego pierwiastka chemicznego na podstawie zapisu -
definiuje pojęcia: masa
atomowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka masy atomowej, masa
cząsteczkowa -
podaje masy atomowe i liczby atomowe pierwiastków
chemicznych, korzystając z układu okresowego -
oblicza masy cząsteczkowe prostych związków chemicznych,
np. MgO, CO2 -
definiuje pojęcia dotyczące współczesnego modelu budowy
atomu: orbital atomowy, liczby kwantowe (n, l, m, ms), stan energetyczny, stan kwantowy, elektrony sparowane -
wyjaśnia na przykładzie atomu wodoru, co to są izotopy
pierwiastków chemicznych -
omawia współczesne teorie dotyczące budowy modelu atomu -
definiuje pojęcie pierwiastek
chemiczny -
podaje treść prawa okresowości -
omawia budowę układu okresowego pierwiastków chemicznych
(podział na grupy, okresy i bloki konfiguracyjne) -
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne
należące do bloków s, p,
d oraz f -
określa podstawowe właściwości pierwiastka chemicznego na
podstawie jego położenia w układzie okresowym -
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne
zaliczane do niemetali i metali |
Uczeń: - wyjaśnia
przeznaczenie podstawowego szkła i sprzętu laboratoryjnego - wykonuje
proste obliczenia związane z pojęciami: masa atomowa, masa
cząsteczkowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka masy atomowej - podaje treść zasady
nieoznaczoności Heisenberga, reguły Hunda oraz zakazu Pauliego - opisuje typy
orbitali atomowych i rysuje ich kształty - zapisuje
konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków chemicznych o liczbach atomowych
Z od
1
do 10 - definiuje
pojęcia: promieniotwórczość naturalna i
promieniotwórczość sztuczna, okres półtrwania - wymienia
zastosowania izotopów pierwiastków promieniotwórczych - przedstawia
ewolucję poglądów na temat budowy materii od starożytności do czasów
współczesnych - wyjaśnia
budowę współczesnego układu okresowego pierwiastków chemicznych,
uwzględniając podział na bloki s, p, d
oraz f - wyjaśnia, co
stanowi podstawę budowy współczesnego układu okresowego pierwiastków
chemicznych (konfiguracja elektronowa wyznaczająca podział na bloki s, p,
d oraz f) - wyjaśnia,
podając przykłady, jakich informacji na temat pierwiastka chemicznego
dostarcza znajomość jego położenia w układzie okresowym |
Uczeń: - wyjaśnia, od
czego zależy ładunek jądra atomowego i dlaczego atom jest elektrycznie
obojętny - wykonuje
obliczenia związane z pojęciami: masa
atomowa, masa cząsteczkowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka
masy atomowej (o większym stopniu trudności) - zapisuje
konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków chemicznych o liczbach atomowych Z od
1 do 36
oraz jonów o podanym ładunku za pomocą symboli podpowłok elektronowych s, p,
d, f (zapis konfiguracji pełny i skrócony) lub schematu klatkowego,
korzystając z reguły Hunda i zakazu Pauliego - określa stan
kwantowy elektronów w atomie za pomocą czterech liczb kwantowych, korzystając
z praw mechaniki kwantowej - oblicza masę
atomową pierwiastka chemicznego o znanym składzie izotopowym - oblicza
procentową zawartość izotopów w pierwiastku chemicznym - określa
rodzaje i właściwości promieniowania (a, b, g) - wyjaśnia
pojęcie szereg promieniotwórczy - podaje przykłady
praktycznego wykorzystania zjawiska promieniotwórczości - wyjaśnia, na
jakiej podstawie klasyfikowano pierwiastki chemiczne w XIX w. - omawia
kryterium klasyfikacji pierwiastków chemicznych zastosowane przez Dmitrija
Mendelejewa - analizuje, jak
– zależnie od położenia w układzie okresowym – zmienia się charakter
chemiczny pierwiastków grup głównych - wykazuje
zależność między położeniem pierwiastka chemicznego w danej grupie
i bloku energetycznym a konfiguracją elektronową powłoki walencyjnej |
Uczeń: - wyjaśnia, na
czym polega dualizm korpuskularno-falowy - zapisuje za
pomocą liczb kwantowych konfiguracje elektronowe atomów dowolnych
pierwiastków chemicznych oraz jonów wybranych pierwiastków - wyjaśnia,
dlaczego masa atomowa pierwiastka chemicznego zwykle nie jest liczbą
całkowitą - wyznacza masę
izotopu promieniotwórczego na podstawie okresu półtrwania - analizuje
zmiany masy izotopu promieniotwórczego w zależności od czasu - rysuje wykres
zmiany masy izotopu promieniotwórczego w zależności od czasu - zapisuje przebieg
reakcji jądrowych - wyjaśnia
kontrolowany i niekontrolowany przebieg reakcji łańcuchowej - porównuje
układ okresowy pierwiastków chemicznych opracowany przez Mendelejewa (XIX w.)
ze współczesną wersją - uzasadnia
przynależność pierwiastków chemicznych do poszczególnych bloków
energetycznych - uzasadnia,
dlaczego lantanowce znajdują się w grupie 3. i okresie 6., a aktynowce
w grupie 3. i okresie 7. - wymienia nazwy
systematyczne superciężkich pierwiastków chemicznych o liczbach
atomowych większych od 100 |
Uczeń: -
rozwiązuje zadania o większym stopniu trudności -
prawidłowo analizuje trudniejsze przykłady i formułuje
wnioski |
2. Wiązania chemiczne
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: - definiuje
pojęcie elektroujemność - wymienia nazwy
pierwiastków elektrododatnich i elektroujemnych, korzystając z tabeli
elektroujemności - wymienia
przykłady cząsteczek pierwiastków (np. O2, H2) i
związków chemicznych - definiuje
pojęcia: wiązanie chemiczne, wartościowość, polaryzacja wiązania, dipol,
moment dipolowy - wymienia i
charakteryzuje rodzaje wiązań chemicznych (jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne
spolaryzowane) - wskazuje zależność
między różnicą elektroujemności w cząsteczce a rodzajem wiązania - wymienia
przykłady cząsteczek, w których występuje wiązanie jonowe, kowalencyjne
i kowalencyjne spolaryzowane - definiuje
pojęcia: orbital molekularny (cząsteczkowy), wiązanie σ, wiązanie
π, wiązanie metaliczne, wiązanie wodorowe, wiązanie koordynacyjne, donor pary elektronowej, akceptor pary elektronowej - opisuje budowę
wewnętrzną metali - definiuje
pojęcie hybrydyzacja orbitali atomowych - wskazuje, od
czego zależy kształt cząsteczki (rodzaj hybrydyzacji) |
Uczeń: - omawia, jak
zmienia się elektroujemność pierwiastków chemicznych w układzie okresowym - wyjaśnia
regułę dubletu elektronowego i regułę oktetu elektronowego - przewiduje
rodzaj wiązania chemicznego na podstawie różnicy elektroujemności pierwiastków
chemicznych - wyjaśnia
sposób powstawania wiązań kowalencyjnych, kowalencyjnych spolaryzowanych,
jonowych i metalicznych - wymienia
przykłady i określa właściwości substancji, w których występują wiązania
metaliczne, wodorowe, kowalencyjne, jonowe - wyjaśnia
właściwości metali na podstawie znajomości natury wiązania metalicznego - wyjaśnia
różnicę między orbitalem atomowym a orbitalem cząsteczkowym (molekularnym) - wyjaśnia
pojęcia: stan podstawowy atomu, stan wzbudzony atomu - wyjaśnia, na
czym polega hybrydyzacja orbitali atomowych - podaje warunek
wystąpienia hybrydyzacji orbitali atomowych - przedstawia
przykład przestrzennego rozmieszczenia wiązań w cząsteczkach (np. CH4,
BF3) - wyjaśnia, na
czym polega i do czego służy metoda VSERP - definiuje
pojęcia: atom centralny, ligand, liczba koordynacyjna |
Uczeń: - analizuje, jak
zmieniają się elektroujemność i charakter chemicznego pierwiastków w układzie
okresowym - zapisuje wzory
elektronowe (wzory kropkowe) i kreskowe cząsteczek, w których występują
wiązania kowalencyjne, jonowe oraz koordynacyjne - wyjaśnia,
dlaczego wiązanie koordynacyjne nazywane jest też wiązaniem donorowo- - wyjaśnia
pojęcie energia jonizacji - omawia sposób,
w jaki atomy pierwiastków chemicznych bloków s i p osiągają trwałe
konfiguracje elektronowe (tworzenie jonów) - charakteryzuje
wiązania metaliczne i wodorowe oraz podaje przykłady ich powstawania - zapisuje
równania reakcji powstawania jonów i tworzenia wiązania jonowego - przedstawia
graficznie tworzenie się wiązań typów
σ i π - określa wpływ
wiązania wodorowego na nietypowe właściwości wody - wyjaśnia
pojęcie siły van der Waalsa - porównuje
właściwości substancji jonowych, cząsteczkowych, kowalencyjnych, metalicznych
oraz substancji o wiązaniach wodorowych - oblicza liczbę
przestrzenną i na podstawie jej wartości określa typ hybrydyzacji oraz
możliwy kształt cząsteczek - opisuje typy
hybrydyzacji orbitali atomowych (sp,
sp2, sp3) |
Uczeń: - wyjaśnia
zależność między długością wiązania a jego energią - porównuje wiązanie
koordynacyjne z wiązaniem kowalencyjnym - proponuje
wzory elektronowe (wzory kropkowe) i kreskowe dla cząsteczek lub jonów, w
których występują wiązania koordynacyjne - określa typy
wiązań (σ i π) w prostych cząsteczkach (np.
CO2, N2) - określa
rodzaje oddziaływań między atomami a cząsteczkami na podstawie wzoru
chemicznego lub informacji o oddziaływaniu - analizuje
mechanizm przewodzenia prądu elektrycznego przez metale i stopione sole - wyjaśnia wpływ
rodzaju wiązania na właściwości fizyczne substancji - przewiduje typ
hybrydyzacji w cząsteczkach (np. CH4, BF3) - udowadnia
zależność między typem hybrydyzacji a kształtem cząsteczki - określa wpływ
wolnych par elektronowych na geometrię cząsteczki - określa
kształt cząsteczek i jonów metodą VSEPR |
Uczeń: -
rozwiązuje zadania o większym stopniu trudności -
prawidłowo analizuje trudniejsze przykłady i formułuje
wnioski |
3. Systematyka związków
nieorganicznych
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: - definiuje
pojęcia zjawisko fizyczne i reakcja chemiczna - wymienia
przykłady zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych znanych z życia
codziennego - definiuje
pojęcia: równanie reakcji chemicznej,
substraty, produkty, reakcja syntezy,
reakcja analizy, reakcja wymiany - zapisuje
równania prostych reakcji chemicznych (reakcji syntezy, analizy
i wymiany) - podaje treść prawa
zachowania masy i prawa stałości składu związku chemicznego - interpretuje
równania reakcji chemicznych w aspektach jakościowym i ilościowym - definiuje
pojęcie tlenki - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne wybranych tlenków metali i niemetali - zapisuje
równanie reakcji otrzymywania tlenków co najmniej jednym sposobem - ustala
doświadczalnie charakter chemiczny danego tlenku - definiuje
pojęcia: tlenki kwasowe, tlenki zasadowe, tlenki obojętne - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne wybranych wodorków - definiuje
pojęcia wodorotlenki i zasady - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne wybranych wodorotlenków - wyjaśnia
różnicę między zasadą a wodorotlenkiem - zapisuje
równanie reakcji otrzymywania wybranej zasady - definiuje
pojęcia: amfoteryczność, tlenki amfoteryczne, wodorotlenki amfoteryczne - zapisuje wzory
i nazwy wybranych tlenków i wodorotlenków amfoterycznych - definiuje
pojęcia: kwasy, moc kwasu - wymienia
sposoby klasyfikacji kwasów (ze względu na ich skład, moc i właściwości
utleniające) - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne kwasów - zapisuje
równania reakcji otrzymywania kwasów - definiuje pojęcie
sole - wymienia
rodzaje soli - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne prostych soli - przeprowadza
doświadczenie mające na celu otrzymanie wybranej soli w reakcji
zobojętniania oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej - wymienia przykłady
soli występujących w przyrodzie, określa ich właściwości
i zastosowania - opisuje
rodzaje skał wapiennych i ich właściwości - podaje
przykłady nawozów naturalnych i sztucznych - definiuje
pojęcia: wodorki, azotki, węgliki |
Uczeń: - wymienia
różnicę między zjawiskiem fizycznym a reakcją chemiczną - przeprowadza
doświadczenie chemiczne mające na celu otrzymanie prostego związku
chemicznego (np. FeS), zapisuje równanie
przeprowadzonej reakcji chemicznej, określa jej typ oraz wskazuje substraty i
produkty - zapisuje
równanie reakcji otrzymywania tlenków pierwiastków chemicznych o liczbach
atomowych Z od 1 do 30 - opisuje budowę
tlenków - dokonuje
podziału tlenków na kwasowe, zasadowe, obojętne i amfoteryczne - zapisuje
równania reakcji chemicznych tlenków kwasowych i zasadowych z wodą - wymienia
przykłady zastosowania tlenków - wymienia
odmiany tlenku krzemu(IV) występujące w środowisku przyrodniczym - opisuje proces
produkcji szkła - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne wodorotlenków - opisuje budowę
wodorotlenków - zapisuje
równania reakcji otrzymywania zasad - wyjaśnia
pojęcia: amfoteryczność, tlenki amfoteryczne, wodorotlenki amfoteryczne - zapisuje
równania reakcji chemicznych wybranych tlenków i wodorotlenków z kwasami
i zasadami - wymienia
przykłady zastosowania wodorków - wymienia przykłady
zastosowania wodorotlenków - wymienia
przykłady tlenków kwasowych, zasadowych, obojętnych i amfoterycznych - opisuje budowę
kwasów - dokonuje
podziału podanych kwasów na tlenowe i beztlenowe - wymienia
metody otrzymywania kwasów i zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych - wymienia
przykłady zastosowania kwasów - opisuje budowę
soli - zapisuje wzory
i nazwy systematyczne soli - wyjaśnia
pojęcia wodorosole i hydroksosole - zapisuje
równania reakcji otrzymywania wybranej soli trzema sposobami - znajduje
informacje na temat występowania soli w przyrodzie - wymienia
zastosowania soli w przemyśle i życiu codziennym - wyjaśnia
mechanizm zjawiska krasowego - określa
przyczyny twardości wody i sposoby jej usuwania - wyjaśnia wpływ
składników wód mineralnych na organizm ludzki - projektuje
doświadczenie chemiczne Sporządzanie
zaprawy gipsowej i badanie jej twardnienia oraz zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych |
Uczeń: - wskazuje
zjawiska fizyczne i reakcje chemiczne wśród podanych przemian - określa typ
reakcji chemicznej na podstawie jej przebiegu - stosuje prawo
zachowania masy i prawo stałości składu związku chemicznego - podaje
przykłady nadtlenków i ich wzory sumaryczne - wymienia
kryteria podziału tlenków i na tej podstawie dokonuje ich klasyfikacji - dokonuje podziału
tlenków na kwasowe, zasadowe, obojętne i amfoteryczne oraz zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych tych tlenków z kwasami
i zasadami - wskazuje w
układzie okresowym pierwiastki chemiczne, które mogą tworzyć tlenki
i wodorotlenki amfoteryczne - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
zachowania tlenku glinu wobec zasady i kwasu oraz zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych w postaciach cząsteczkowej i jonowej - wymienia
metody otrzymywania tlenków, wodorków, wodorotlenków i kwasów oraz zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie Otrzymywanie wodorotlenku
sodu i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej - projektuje
doświadczenie Otrzymywanie wodorotlenku
wapnia i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej - projektuje
doświadczenie Reakcja tlenku fosforu(V)
z wodą i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej - projektuje
doświadczenie Badanie charakteru
chemicznego wybranych wodorków i zapisuje odpowiednie równania reakcji - omawia typowe
właściwości chemiczne kwasów (zachowanie wobec metali, tlenków metali,
wodorotlenków i soli kwasów o mniejszej mocy) oraz zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych - podaje nazwy
kwasów nieorganicznych na podstawie ich wzorów chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
kwasu chlorowodorowego i zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
kwasu siarkowodorowego i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
kwasu siarkowego(IV) i zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych - wymienia
metody otrzymywania soli - zapisuje
równania reakcji otrzymywania wybranej soli co najmniej pięcioma sposobami - podaje nazwy i
zapisuje wzory sumaryczne wybranych wodorosoli i hydroksosoli - odszukuje
informacje na temat występowania w przyrodzie tlenków i wodorotlenków, podaje
ich wzory i nazwy systematyczne oraz zastosowania - opisuje
budowę, właściwości oraz zastosowania węglików i azotków - opisuje
różnice we właściwościach hydratów i soli bezwodnych na przykładzie skał
gipsowych - projektuje
doświadczenie chemiczne Wykrywanie
węglanu wapnia i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Termiczny
rozkład wapieni i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Gaszenie wapna
palonego i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych |
Uczeń: - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
charakteru chemicznego tlenków metali i niemetali oraz zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
działania zasady i kwasu na tlenki oraz zapisuje odpowiednie równania
reakcji chemicznych - przewiduje
charakter chemiczny tlenków wybranych pierwiastków i zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych - określa
charakter chemiczny tlenków pierwiastków chemicznych o liczbach atomowych Z od 1 do 30 na podstawie ich
zachowania wobec wody, kwasu i zasady; zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych - określa
różnice w budowie cząsteczek tlenków i nadtlenków - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
wodorotlenku żelaza(III) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji
chemicznej - projektuje i
przeprowadza doświadczenia chemiczne, w których wyniku można otrzymać
różnymi metodami wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie; zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych - przewiduje
wzór oraz charakter chemiczny tlenku, znając produkty reakcji chemicznej tego
tlenku z wodorotlenkiem sodu i kwasem chlorowodorowym - analizuje
właściwości pierwiastków chemicznych pod względem możliwości tworzenia
tlenków i wodorotlenków amfoterycznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Działanie kwasu
chlorowodorowego na etanian sodu oraz zapisuje odpowiednie równania
reakcji chemicznych - określa
różnice w budowie cząsteczek soli obojętnych, hydroksosoli i wodorosoli oraz
podaje przykłady tych związków chemicznych - określa
różnice w budowie cząsteczek soli obojętnych, prostych, podwójnych
i uwodnionych - projektuje
doświadczenie chemiczne Ogrzewanie
siarczanu(VI) miedzi(II)-woda(1/5) oraz zapisuje odpowiednie równanie
reakcji chemicznej - ustala nazwy
różnych soli na podstawie ich wzorów chemicznych - ustala wzory
soli na podstawie ich nazw - proponuje
metody, którymi można otrzymać wybraną sól i zapisuje odpowiednie równania
reakcji chemicznych - ocenia, które
z poznanych związków chemicznych mają istotne znaczenie w przemyśle i
gospodarce - określa typ
wiązania chemicznego występującego w azotkach - zapisuje
równania reakcji chemicznych, w których wodorki, węgliki i azotki
występują jako substraty |
Uczeń: -
rozwiązuje zadania o większym stopniu trudności -
prawidłowo analizuje trudniejsze przykłady i formułuje
wnioski |
4. Stechiometria
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: - definiuje pojęcia mol
i masa molowa - wykonuje bardzo proste obliczenia związane z
pojęciami mol i masa molowa - podaje treść prawa Avogadra - wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane
z pojęciem masy molowej (z zachowaniem stechiometrycznych ilości
substratów i produktów reakcji chemicznej) |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcie objętość
molowa gazów - wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami:
mol, masa molowa, objętość
molowa gazów w warunkach normalnych - interpretuje
równania reakcji chemicznych na sposób
cząsteczkowy, molowy, ilościowo w masach molowych, ilościowo w objętościach
molowych (gazy) oraz ilościowo w liczbach cząsteczek - wyjaśnia, na czym polegają obliczenia
stechiometryczne - wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane
z masą molową oraz objętością molową substratów i produktów reakcji
chemicznej |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcia liczba
Avogadra i stała Avogadra - wykonuje obliczenia związane z pojęciami: mol, masa molowa, objętość
molowa gazów, liczba Avogadra
(o większym stopniu trudności) - wyjaśnia pojęcie wydajność
reakcji chemicznej - oblicza skład procentowy związków chemicznych - wyjaśnia różnicę między gazem doskonałym a gazem
rzeczywistym - podaje równanie Clapeyrona - wyjaśnia różnicę między wzorem elementarnym
(empirycznym) a wzorem rzeczywistym związku chemicznego - rozwiązuje proste zadania związane z ustaleniem
wzorów elementarnych i rzeczywistych związków chemicznych |
Uczeń: - porównuje gęstości różnych gazów, znając ich masy
molowe - wykonuje obliczenia stechiometryczne dotyczące mas
molowych, objętości molowych, liczby cząsteczek oraz niestechiometrycznych
ilości substratów i produktów (o znacznym stopniu trudności) - wykonuje obliczenia związane z wydajnością reakcji
chemicznych - wykonuje obliczenia umożliwiające określenie wzorów
elementarnych i rzeczywistych związków chemicznych (o znacznym
stopniu trudności) - stosuje równanie Clapeyrona do obliczenia objętości
lub liczby moli gazu w dowolnych warunkach ciśnienia i temperatury - wykonuje obliczenia stechiometryczne
z zastosowaniem równania Clapeyrona |
Uczeń: -
rozwiązuje zadania o większym stopniu trudności -
prawidłowo analizuje trudniejsze przykłady i formułuje
wnioski |
5. Reakcje
utleniania-redukcji. Elektrochemia
1. |
2. |
3. |
4. |
5. |
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1+2+3+4+5] |
Uczeń: - definiuje pojęcie stopień
utlenienia pierwiastka chemicznego - wymienia reguły obliczania stopni utlenienia
pierwiastków w związkach chemicznych - określa stopnie utlenienia pierwiastków
w cząsteczkach prostych związków chemicznych - definiuje pojęcia: reakcja utleniania-redukcji
(redoks), utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja - zapisuje proste schematy bilansu elektronowego - wskazuje w prostych reakcjach redoks utleniacz,
reduktor, proces utleniania i proces redukcji - wymienia najważniejsze reduktory stosowane w
przemyśle - definiuje pojęcie ogniwo galwaniczne i podaje zasadę
jego działania - opisuje budowę i zasadę działania ogniwa Daniella - definiuje pojęcie półogniwo - omawia procesy korozji chemicznej oraz korozji
elektrochemicznej metali - wymienia metody zabezpieczania metali przed korozją |
Uczeń: - oblicza zgodnie z regułami stopnie utlenienia
pierwiastków w cząsteczkach związków nieorganicznych, organicznych oraz
jonowych - wymienia przykłady reakcji redoks oraz wskazuje w
nich utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji - dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu
elektronowego w prostych równaniach reakcji redoks - wyjaśnia, na czym polega otrzymywanie metali z rud z
zastosowaniem reakcji redoks - wyjaśnia pojęcia szereg
aktywności metali i reakcja
dysproporcjonowania - zapisuje równania reakcji chemicznych zachodzących w
ogniwie Daniella - wyjaśnia pojęcie siła
elektromotoryczna ogniwa (SEM) - wyjaśnia pojęcie normalna
elektroda wodorowa - podaje przykłady półogniw i ogniw galwanicznych - wyjaśnia pojęcia potencjał
standardowy półogniwa i szereg
elektrochemiczny metali - omawia proces elektrolizy wodnych roztworów
elektrolitów i stopionych soli - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie wpływu
różnych czynników na szybkość korozji elektrochemicznej |
Uczeń: - przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków
chemicznych na podstawie konfiguracji elektronowej ich atomów - analizuje równania reakcji chemicznych
i określa, które z nich są reakcjami redoks - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z chlorkiem żelaza(III) oraz
zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej i podaje jego
interpretację elektronową - dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu
elektronowego w równaniach reakcji redoks, w tym w reakcjach
dysproporcjonowania - określa, które pierwiastki chemiczne w stanie wolnym
lub w związkach chemicznych mogą być utleniaczami, a które reduktorami - wymienia zastosowania reakcji redoks w przemyśle - oblicza siłę elektromotoryczną dowolnego ogniwa,
korzystając z szeregu napięciowego metali - zapisuje równania reakcji elektrodowych dla roztworów
wodnych i stopionych soli - wyjaśnia różnie między ogniwem odwracalnym i
nieodwracalnym oraz podaje przykłady takich ogniw - opisuje budowę, zasadę działania i zastosowania
źródeł prądu stałego - projektuje
doświadczenie chemiczne Elektroliza
kwasu chlorowodorowego - projektuje
doświadczenie chemiczne Elektroliza
wodnego roztworu chlorku sodu - projektuje
doświadczenie chemiczne Elektroliza
wodnego roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) i zapisuje odpowiednie równania
reakcji elektrodowych |
Uczeń: - określa stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych w
cząsteczkach i jonach złożonych - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja miedzi z azotanem(V) srebra(I) - zapisuje równanie reakcji miedzi z azotanem(V)
srebra(I) i metodą bilansu elektronowego dobiera współczynniki
stechiometryczne - analizuje szereg aktywności metali i przewiduje
przebieg reakcji chemicznych różnych metali z wodą, kwasami i solami - zapisuje równania reakcji redoks i ustala współczynniki
stechiometryczne metodą jonowo-elektronową - wyjaśnia różnicę między przebiegiem procesów elektrodowych
w ogniwach i podczas elektrolizy - przewiduje kierunek przebiegu reakcji redoks na
podstawie potencjałów standardowych półogniw - zapisuje i rysuje schemat ogniwa odwracalnego i
nieodwracalnego - przewiduje produkty elektrolizy wodnych roztworów
kwasów, zasad i soli |
Uczeń: -
rozwiązuje zadania o większym stopniu trudności -
prawidłowo analizuje trudniejsze przykłady i formułuje
wnioski |