CHEMIA
KLASA 3AA, 3AR, 3B, 3E – poziom podstawowy
Zasady pracy na
lekcjach chemii
Forma
sprawdzania wiadomości i umiejętności |
Waga |
Kartkówka
lub odpowiedź ustna obejmująca 3 tematy lekcyjne (od 10 – 20
minut) |
2 |
Krótka
odpowiedź ustna lub kartkówka z 1 tematu |
1 |
Doświadczenia
proste |
1 |
Projekty
chemiczne |
2 |
Ćwiczenia,
prezentacje |
1 |
Aktywność
|
1 |
1.
Zapowiedziane przez nauczyciela formy pracy są
obowiązkowe dla wszystkich uczniów.
2.
Uczeń
ma prawo do poprawienia oceny z kartkówki.
3.
Ocena
z poprawy jest wpisana do dziennika z połową wagi danej formy, np. dla
kartkówki wagi 2: [kartkówka waga 1+ poprawa waga 1], czyli suma wag wynosi 2.
3.
W
przypadku nieobecności ucznia na zapowiedzianej na ocenę formie ćwiczeniowej, uczeń
pisze tę formę na najbliższej lekcji, na której jest obecny. W szczególnych
przypadkach termin ustala nauczyciel razem z uczniem.
4.
W
przypadku nieobecności ucznia na kartkówce uczeń pisze tę formę na najbliższej
lekcji chemii, na której jest obecny lub w terminie wskazanym przez
nauczyciela.
5.
W
przypadku nieobecności ucznia spowodowanej długą chorobą, terminy form
sprawdzania wiadomości i umiejętności lub uzupełniania zaległości ustalane są
indywidualnie.
6.
Uczniowi
posiadającemu ściągę lub przyłapanemu na ściąganiu nauczyciel odbiera pracę i
wyznacza nowy termin w celu napisania formy.
7.
Uczeń
jest zobowiązany do przynoszenia na lekcję podręcznika (min. 1 na ławkę),
zeszytu, odpowiedniego zbioru zadań oraz wskazanych przez nauczyciela
ćwiczeń/kart pracy.
8.
Jeśli
nieobecność ucznia w szkole trwała ponad tydzień, uczeń ma prawo być
nieprzygotowany do pierwszej lekcji po powrocie, jeżeli lekcja jest w ciągu
trzech dni od powrotu. Uczeń ma obowiązek poinformować nauczyciela o swojej
nieobecności.
9.
Uczeń
może zgłosić na początku lekcji nieprzygotowanie bez podawania przyczyny –
przysługuje jedno nieprzygotowanie. Nieprzygotowania nie obejmują
zapowiedzianych form - kartkówek, ćwiczeń na ocenę. Nauczyciel odnotowuje
zgłoszenie nieprzygotowania w dzienniku.
10. Ocena semestralna jest średnią ważoną ocen
uzyskanych w czasie trwania semestru. Ocena roczna jest średnią ważoną ocen uzyskanych w czasie
trwania roku szkolnego.
11. Ocena roczna jest ustalana
z uwzględnieniem progów zgodnie ze
Statutem szkoły:
ocena średnia
celujący powyżej 5,35
bardzo dobry 4,55 - 5,35
dobry
3,60 - 4,54
dostateczny
2,70 - 3,59
dopuszczający 1,8 - 2,69
niedostateczny poniżej
1,8.
12. Punktacja za prace pisemne:
ocena niedostateczna 0
– 39 %
ocena dopuszczająca 40
– 54 %
ocena dostateczna 55
– 70 %
ocena dobra 71
– 85 %
ocena bardzo dobra 86
– 94 %
ocena celująca 95
– 100%
Wymagania programowe na
poszczególne oceny przygotowane na podstawie treści zawartych w podstawie
programowej (załącznik nr 1. do rozporządzenia, Dz.U. z 2024 r., poz. 1019),
programie nauczania oraz w części 2. podręcznika dla liceum ogólnokształcącego
i technikum To jest chemia. Chemia
organiczna, zakres podstawowy
1. Fluorowcopochodne węglowodorów,
alkohole, fenole, aldehydy i ketony
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 + 5] |
Uczeń: - definiuje pojęcia: grupa funkcyjna, fluorowcopochodne, alkohole mono- i polihydroksylowe, fenole, aldehydy, ketony - zapisuje wzory i podaje nazwy grup funkcyjnych występujących w związkach organicznych - zapisuje wzory i nazwy wybranych fluorowcopochodnych - zapisuje wzory metanolu i etanolu, wymienia ich właściwości, omawia ich wpływ na organizm człowieka - podaje zasady nazewnictwa systematycznego fluorowcopochodnych, alkoholi mono- i polihydroksylowych, aldehydów, ketonów - zapisuje wzory ogólne alkoholi monohydroksylowych, aldehydów i ketonów - zapisuje wzory półstrukturalne i sumaryczne czterech pierwszych członów szeregu homologicznego alkoholi - zapisuje wzór glicerolu, podaje jego nazwę systematyczną, - zapisuje wzór fenolu, podaje jego nazwę systematyczną, - zapisuje wzory aldehydów mrówkowego i octowego, podaje ich nazwy systematyczne - wymienia reakcje charakterystyczne aldehydów - wskazuje różnice w budowie aldehydów i ketonów |
Uczeń: - wyjaśnia przebieg reakcji polimeryzacji na przykładzie PVC -
wyjaśnia pojęcie rzędowość alkoholi - zapisuje wzory czterech pierwszych alkoholi w szeregu homologicznym; podaje ich nazwy systematyczne - wyprowadza wzór ogólny alkoholi - zapisuje wzór glikolu, podaje jego nazwę systematyczną, - zapisuje równania reakcji spalania glicerolu i reakcji glicerolu z sodem - zapisuje wzory czterech pierwszych aldehydów w szeregu homologicznym i podaje ich nazwy systematyczne - zapisuje równanie reakcji otrzymywania aldehydu octowego z etanolu - wyjaśnia przebieg reakcji charakterystycznych aldehydów na przykładzie aldehydu mrówkowego (próby Tollensa i Trommera) - wyjaśnia zasady nazewnictwa systematycznego ketonów |
Uczeń: - bada doświadczalnie właściwości etanolu i zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych (rozpuszczalność w wodzie, palność, reakcja z sodem, odczyn, działanie na białko jaja, reakcja z chlorowodorem) - wyjaśnia pojęcie reakcja eliminacji: - bada doświadczalnie właściwości glicerolu (rozpuszczalność w wodzie, palność, reakcja glicerolu z sodem) - zapisuje równania reakcji spalania glicerolu i reakcji glicerolu z sodem -
przeprowadza próby Tollensa i Trommera
dla aldehydu octowego - bada doświadczalnie właściwości acetonu i wykazuje, że ketony nie mają właściwości redukujących |
Uczeń: - porównuje właściwości alkoholi monohydroksylowych o łańcuchach węglowych różnej długości - wyjaśnia przebieg reakcji polimeryzacji fluorowcopochodnych - porównuje doświadczalnie charakter chemiczny alkoholi mono- i polihydroksylowych na przykładach etanolu i glicerolu - wyjaśnia zjawisko kontrakcji etanolu - ocenia wpływ pierścienia benzenowego na charakter chemiczny fenolu - przedstawia sposób, w jaki można wykryć obecność fenolu - porównuje budowę cząsteczek oraz właściwości alkoholi i fenoli - zapisuje równania reakcji przedstawiające próby Tollensa i Trommera dla aldehydów mrówkowego i octowego - analizuje i porównuje budowę cząsteczek aldehydów i ketonów - wykazuje, że aldehydy i ketony o takiej samej liczbie atomów węgla są względem siebie izomerami - zapisuje
równania reakcji utleniania alkoholi drugorzędowych |
Uczeń: - definiuje pojęcia: dawka, uzależnienie - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat wpływu różnych alkoholi na organizm - wyjaśnia, na czym polega proces fermentacji alkoholowej, wyszukuje, porządkuje i porównuje informacje na ten temat - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat rodzajów tworzyw sztucznych - wyszukuje, porządkuje i prezentuje informacje na temat źródeł, otrzymywania i właściwości fenoli i alkoholi - omawia mechanizm reakcji eliminacji na przykładzie butan-2-olu - projektuje i wykonuje doświadczenie, w którym wykryje obecność fenolu, analizuje jego wyniki - bada doświadczalnie charakter chemiczny fenolu w reakcji z wodorotlenkiem sodu, kwasem azotowym(V) i kwasem chlorowodorowym; zapisuje odpowiednie równania reakcji chemicznych - wyszukuje, porządkuje i prezentuje informacje na temat metody otrzymywania, właściwości oraz zastosowań fluorowcopochodnych węglowodorów -
wyszukuje,
porządkuje i prezentuje informacje o metodach otrzymywania, właściwościach i
zastosowaniach aldehydów i ketonów |
2. Kwasy karboksylowe,
estry, aminy i amidy
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 + 5] |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcia: kwasy karboksylowe, grupa karboksylowa, niższe i wyższe kwasy karboksylowe, kwasy tłuszczowe, mydła, estry, reakcja kondensacji, reakcja estryfikacji, reakcja hydrolizy estrów, napięcie powierzchniowe cieczy, twardość wody, aminy, nikotynizm - zapisuje wzory kwasów mrówkowego i octowego, podaje ich nazwy systematyczne, omawia właściwości i zastosowania - karboksylowych - omawia właściwości kwasów karboksylowych - podaje przykład kwasu tłuszczowego - omawia budowę cząsteczek estrów i wskazuje grupę funkcyjną - opisuje właściwości estrów - omawia budowę tłuszczów jako estrów glicerolu i wyższych kwasów karboksylowych - dzieli tłuszcze ze względu na pochodzenie i stan skupienia - opisuje powstawanie emulsji |
Uczeń: - podaje wzór ogólny kwasów karboksylowych - zapisuje wzory i podaje nazwy kwasów szeregu homologicznego kwasów karboksylowych - podaje właściwości kwasów karboksylowych - opisuje reakcje kwasów karboksylowych z metalami, wodorotlenkami i solami kwasów o małej mocy - podaje nazwy soli kwasów karboksylowych - zapisuje wzory czterech pierwszych kwasów karboksylowych w szeregu homologicznym; podaje ich nazwy systematyczne - opisuje izomery kwasów karboksylowych - bada właściwości kwasów mrówkowego i octowego (odczyn, palność, reakcje z metalami, tlenkami metali i zasadami) - zapisuje wzory trzech kwasów tłuszczowych, podaje ich nazwy i wyjaśnia, dlaczego zalicza się je do wyższych kwasów karboksylowych - wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji - zapisuje wzór ogólny estrów - zapisuje wzory i nazwy estrów - wyjaśnia przebieg reakcji hydrolizy estrów w środowiskach zasadowym i kwasowym - zapisuje wzór ogólny tłuszczów - wymienia właściwości fizyczne i chemiczne tłuszczów - wyjaśnia mechanizm utwardzania tłuszczów ciekłych - wyjaśnia budowę substancji powierzchniowo czynnych - zapisuje wzór ogólny amin - zapisuje wzory amin - wymienia właściwości amin |
Uczeń: - opisuje izomery kwasów karboksylowych - zapisuje równania reakcji otrzymywania kwasów karboksylowych - zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów karboksylowych - zapisuje równania reakcji kwasów karboksylowych z metalami, wodorotlenkami i solami kwasów o mniejszej mocy - zapisuje równania reakcji spalania kwasów karboksylowych - zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów karboksylowych - projektuje doświadczenie chemiczne umożliwiające rozróżnienie wyższych kwasów karboksylowych nasyconych i nienasyconych - bada właściwości wyższych kwasów karboksylowych - zapisuje równania reakcji wyższych kwasów karboksylowych - reakcje spalania i reakcję z zasadami - przeprowadza reakcję otrzymywania octanu etylu; bada jego właściwości - zapisuje równanie reakcji otrzymywania octanu etylu i omawia warunki, w jakich zachodzi ta reakcja chemiczna - zapisuje równania reakcji hydrolizy estrów w środowiskach zasadowym i kwasowym - wyjaśnia, dlaczego estryfikację można zaliczyć do reakcji kondensacji - wyjaśnia rolę katalizatora w przebiegu reakcji estryfikacji - zapisuje reakcje utwardzania tłuszczów ciekłych - bada wpływ różnych substancji na napięcie powierzchniowe wody - przedstawia zjawisko izomerii amin - zapisuje
równania reakcji amin z wodą, kwasem chlorowodorowym |
Uczeń: - wyjaśnia podobieństwa we właściwościach kwasów karboksylowych i kwasów nieorganicznych - przeprowadza doświadczalnie reakcję kwasu stearynowego z magnezem i tlenkiem miedzi(II); zapisuje odpowiednie równania reakcji - przeprowadza doświadczalnie reakcję kwasu stearynowego z wodorotlenkiem sodu; zapisuje równanie tej reakcji - przeprowadza doświadczalne proces otrzymywania estru w reakcji alkoholu z kwasem - odróżnia doświadczalne tłuszcze nasycone od tłuszczów nienasyconych - określa moc kwasów karboksylowych |
Uczeń: - wyjaśnia, na czym polega reakcja zmydlania tłuszczów - zapisuje równania reakcji hydrolizy tłuszczów - otrzymuje doświadczalnie mydło sodowe (stearynian sodu), bada jego właściwości i zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej - opisuje zachowanie mydła w twardej wodzie - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje wpływ niektórych środków czystości na stan środowiska przyrodniczego - przeprowadza doświadczenie, w którym porównuje moc kwasów organicznych i nieorganicznych - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje metody otrzymywania właściwości i zastosowań kwasów karboksylowych - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat występowania i zastosowań wyższych kwasów karboksylowych - wyszukuje, porządkuje i prezentuje informacje na temat tego, czym są mydła i sposobu ich otrzymywania - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat występowania i zastosowań estrów i tłuszczów - wyszukuje, porządkuje i prezentuje informacje na temat substancji powierzchniowo czynnych, podaje ich przykłady - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat występowania i zastosowań amin - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat wpływu nikotyny i kofeiny na organizm człowieka |
3. Wielofunkcyjne pochodne
węglowodorów
Ocena dopuszczająca [1] |
Ocena dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 + 5] |
Uczeń: − definiuje pojęcia: wielofunkcyjne pochodne węglowodorów, hydroksykwasy, aminokwasy, punkt izoelektryczny, jon obojnaczy, peptydy, wiązanie peptydowe, białka, koagulacja, peptyzacja, denaturacja, wysalanie białek, sacharydy, monosacharydy, aldozy, ketozy, disacharydy, polisacharydy, próba jodoskrobiowa, recykling − zapisuje wzór najprostszego hydroksykwasu − zapisuje wzór najprostszego aminokwasu podaje wzór ogólny aminokwasów − określa skład pierwiastkowy białek − omawia sposób wykrywania obecności białka − określa skład pierwiastkowy sacharydów − dzieli sacharydy na proste i złożone, podaje po jednym przykładzie każdego z nich (nazwa, wzór sumaryczny) |
Uczeń: − opisuje budowę hydroksykwasów − podaje nazwy grup funkcyjnych w aminokwasach − zapisuje wzory i omawia właściwości glicyny i alaniny − zapisuje wzory łańcuchowe w projekcji Fischera glukozy i fruktozy; − wyszukuje informacje na temat właściwości skrobi i celulozy |
Uczeń: - wyjaśnia mechanizm powstawania jonów obojnaczych - wyjaśnia proces hydrolizy peptydów - bada doświadczalnie właściwości glukozy i fruktozy - wykrywa doświadczalnie obecność grup hydroksylowych w cząsteczce glukozy - wyszukuje
odpowiednie informacje i na ich podstawie wyjaśnia, jakie tworzywa nazywane
są biodegradowalnymi |
Uczeń: - wykonuje doświadczenie, które potwierdzi amfoteryczny charakter aminokwasów - zapisuje równanie reakcji kondensacji cząsteczek aminokwasów - przeprowadza doświadczenia umożliwiające identyfikację wiązania peptydowego (reakcje biuretowa i ksantoproteinowa) - porównuje właściwości skrobi i celulozy wynikające z różnicy w budowie ich cząsteczek |
Uczeń: - analizuje wpływ używania tworzyw na środowisko przyrodnicze; omawia potrzebę poszukiwania odpowiednich procesów i materiałów przyjaznych środowisku przyrodniczemu - omawia potrzebę segregacji odpadów i jej sposoby - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat występowania i sposobów otrzymywania hydroksykwasów - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat roli fotosyntezy w powstawaniu monosacharydów - analizuje wyniki doświadczeń chemicznuch - próby Trommera i Tollensa z wykorzystaniem cukrów, - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat występowania i zastosowań wybranych aminokwasów i roli białka w organizmie - wyszukuje, porządkuje, porównuje i prezentuje informacje na temat właściwości glukozy, sacharozy, skrobi i celulozy; na podstawie wyszukanych informacji wymienia źródła tych substancji w środowisku przyrodniczym oraz ich zastosowania |
Ocenę celującą otrzymuje uczeń,
który opanował wszystkie treści z podstawy programowej oraz rozwiązuje zadania
o wysokim stopniu trudności.