CHEMIA
– KLASA 2C – poziom rozszerzony
Zasady pracy na lekcji chemii
1. Terminy sprawdzianów obejmujących więcej niż 3 ostatnie lekcje są
ustalane przez nauczyciela z tygodniowym wyprzedzeniem z wpisem do
dziennika.
2. Każdy sprawdzian poprzedza powtórzenie materiału, a po sprawdzianie –
omówienie wyników.
3. Sprawdzian i zapowiedziana kartkówka są formami obowiązkowymi.
4. Każdy sprawdzian oraz zapowiedziana kartkówka wskazana przez
nauczyciela, muszą być zaliczone na co najmniej 40%.
5. Powtórki maturalne, jako forma sprawdzianu, dla osób zdających chemię
na maturze, muszą być zaliczone na co najmniej 40%.
6. Uczeń ma prawo do poprawy oceny. Wpisana do dziennika poprawiona ocena
jest średnią arytmetyczną ocen (sprawdzian/kartkówka i ich
poprawa).
7. W ciągu dwóch tygodni od oddania sprawdzianu/kartkówki uczeń ma prawo
poprawić ocenę. Termin poprawy ustala nauczyciel razem z
uczniami.
8. W przypadku nieobecności ucznia (poniżej tygodnia) na sprawdzianie lub
zapowiedzianej kartkówce, uczeń pisze tę formę na najbliższej lekcji,
na której jest obecny. W
przypadku dłużej nieobecności (tydzień bądź dłużej) uzupełnienie zaległości
ustalane są indywidualnie.
9. Uczniowi, który posiada ściągę lub przyłapany zostanie na ściąganiu w
czasie sprawdzania wiadomości, zostaje odebrana praca, a jej nowy
termin napisania ustala
nauczyciel.
10. Uczeń jest zobowiązany do przynoszenia na lekcję podręcznika (min. 1
na ławkę), zeszytu, odpowiedniego zbioru zadań oraz wskazanych
przez nauczyciela ćwiczeń/kart
pracy.
11. Jeśli nieobecność ucznia w szkole trwała nieprzerwanie tydzień, uczeń
ma prawo być nieprzygotowany do pierwszej lekcji po powrocie.
Uczeń informuje o tym fakcie
nauczyciela.
12. Uczeń może zgłosić na początku lekcji (podczas sprawdzania obecności)
nieprzygotowanie bez podawania przyczyny:
- dwa nieprzygotowania w
semestrze w klasach z 3 i więcej lekcjami chemii w tygodniu.
Nieprzygotowania nie obejmują sprawdzianów,
lekcji powtórzeniowych, zapowiedzianych kartkówek, ćwiczeń na ocenę. Nauczyciel
odnotowuje zgłoszenie
nieprzygotowania w dzienniku.
13. Formy sprawdzania wiadomości i umiejętności:
RODZAJ |
WAGA |
sprawdzian / poprawa sprawdzianu |
4 |
sprawdzian umiejętności maturalnych |
4 |
kartkówka duża (2-3 tematy) |
2 |
kartkówka mała (1 temat) |
1 |
odpowiedź ustna |
2 |
ćwiczenia, praca na lekcji |
1 |
doświadczenia proste |
1 |
doświadczenia złożone |
2 |
projekt |
2 |
prezentacja |
1 |
wysokie osiągnięcia w konkursach
wewnątrzszkolnych i międzyszkolnych |
2 |
wysokie osiągnięcia w konkursach
wojewódzkich, krajowych, międzynarodowych i olimpiadach |
4 |
Propozycje wymagań programowych na poszczególne oceny przygotowane na
podstawie treści zawartych
w podstawie programowej (załącznik nr 1 do rozporządzenia, Dz.U. z 2024 r., poz. 1019),
programie nauczania oraz w części 1. podręcznika dla liceum ogólnokształcącego
i technikum To jest chemia. Chemia ogólna
i nieorganiczna, zakres rozszerzony
4. Stechiometria
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 +
5] |
Uczeń: - definiuje pojęcia mol
i masa molowa - wykonuje bardzo proste obliczenia związane z
pojęciami mol i masa molowa - podaje treść prawa Avogadra - wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane
z pojęciem masy molowej (z zachowaniem stechiometrycznych ilości
substratów i produktów reakcji chemicznej) |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcie objętość
molowa gazów - wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami:
mol, masa molowa, objętość
molowa gazów w warunkach normalnych - interpretuje
równania reakcji chemicznych na sposób
cząsteczkowy, molowy, ilościowo w masach molowych, ilościowo
w objętościach molowych (gazy) oraz ilościowo w liczbach cząsteczek - wyjaśnia, na czym polegają obliczenia
stechiometryczne - wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane
z masą molową oraz objętością molową substratów i produktów reakcji
chemicznej |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcie stała
Avogadra - wykonuje obliczenia związane z pojęciami: mol, masa molowa, objętość
molowa gazów, stała Avogadra (o
większym stopniu trudności) - wyjaśnia pojęcie wydajność
reakcji chemicznej - oblicza skład procentowy związków chemicznych - wyjaśnia różnicę między gazem doskonałym a gazem
rzeczywistym - podaje równanie Clapeyrona - wyjaśnia różnicę między wzorem elementarnym (empirycznym)
a wzorem rzeczywistym związku chemicznego - rozwiązuje proste zadania związane z ustaleniem
wzorów elementarnych i rzeczywistych związków chemicznych |
Uczeń: - porównuje gęstości różnych gazów, znając ich masy
molowe - wykonuje obliczenia stechiometryczne dotyczące mas
molowych, objętości molowych, liczby cząsteczek oraz niestechiometrycznych
ilości substratów i produktów (o znacznym stopniu trudności) - wykonuje obliczenia związane z wydajnością
reakcji chemicznych - wykonuje obliczenia umożliwiające określenie wzorów
elementarnych i rzeczywistych związków chemicznych (o znacznym
stopniu trudności) -
stosuje równanie Clapeyrona do obliczenia objętości lub liczby moli gazu
w dowolnych warunkach ciśnienia i temperatury -
wykonuje obliczenia stechiometryczne z zastosowaniem równania
Clapeyrona |
Uczeń: - oblicza zmianę objętości, ciśnienia, temperatury lub
gęstości w warunkach izotermicznych, izochorycznych i izobarycznych z wykorzystaniem
równania Clapeyrona - wykonuje zadania problemowe, w których połączono
różne elementy stechiometrii |
5. Reakcje utleniania-redukcji. Elektrochemia
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 +
5] |
Uczeń: - definiuje pojęcie stopień
utlenienia pierwiastka chemicznego - wymienia reguły obliczania stopni utlenienia
pierwiastków w związkach chemicznych - określa stopnie utlenienia pierwiastków
w cząsteczkach prostych związków chemicznych - definiuje pojęcia: reakcja utleniania-redukcji
(redoks), utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja - pisze proste schematy bilansu elektronowego - wskazuje w prostych reakcjach redoks utleniacz,
reduktor, proces utleniania i proces redukcji - wymienia najważniejsze reduktory stosowane w
przemyśle -
definiuje pojęcie ogniwo galwaniczne
i podaje zasadę jego działania - opisuje budowę i zasadę działania ogniwa Daniella - definiuje pojęcie półogniwo - omawia procesy korozji chemicznej oraz korozji
elektrochemicznej metali - wymienia metody zabezpieczania metali przed korozją |
Uczeń: - oblicza zgodnie z regułami stopnie utlenienia
pierwiastków w cząsteczkach związków nieorganicznych, organicznych oraz
jonowych - wymienia przykłady reakcji redoks oraz wskazuje w
nich utleniacz, reduktor, proces utleniania i proces redukcji - dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu
elektronowego w prostych równaniach reakcji redoks - wyjaśnia, na czym polega otrzymywanie metali z rud z
zastosowaniem reakcji redoks - wyjaśnia pojęcia szereg
aktywności metali i reakcja
dysproporcjonowania - pisze równania reakcji chemicznych zachodzących w
ogniwie Daniella - wyjaśnia pojęcie siła
elektromotoryczna ogniwa (SEM) - wyjaśnia pojęcie normalna
elektroda wodorowa - podaje przykłady półogniw i ogniw galwanicznych - wyjaśnia pojęcia potencjał
standardowy półogniwa i szereg elektrochemiczny
metali - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie wpływu
różnych czynników na szybkość korozji elektrochemicznej |
Uczeń: - przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków
chemicznych na podstawie konfiguracji elektronowej ich atomów - analizuje równania reakcji chemicznych
i określa, które z nich są reakcjami redoks - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z chlorkiem
żelaza(III) oraz pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej
i podaje jego interpretację elektronową - dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu
elektronowego w równaniach reakcji redoks, w tym w reakcjach
dysproporcjonowania - określa, które pierwiastki chemiczne w stanie wolnym
lub w związkach chemicznych mogą być utleniaczami, a które reduktorami - wymienia zastosowania reakcji redoks w przemyśle - oblicza siłę elektromotoryczną dowolnego ogniwa,
korzystając z szeregu napięciowego metali - wyjaśnia różnie między ogniwem odwracalnym i
nieodwracalnym oraz podaje przykłady takich ogniw - opisuje budowę, zasadę działania i zastosowania
źródeł prądu stałego |
Uczeń: - określa stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych w cząsteczkach
i jonach złożonych - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja miedzi z azotanem(V) srebra(I) - pisze równanie reakcji miedzi z azotanem(V)
srebra(I) i metodą bilansu elektronowego dobiera współczynniki
stechiometryczne - analizuje szereg aktywności metali i przewiduje
przebieg reakcji chemicznych różnych metali z wodą, kwasami i solami - pisze równania reakcji redoks i ustala współczynniki
stechiometryczne metodą jonowo-elektronową - przewiduje kierunek przebiegu reakcji redoks na
podstawie potencjałów standardowych półogniw - pisze i rysuje schemat ogniwa odwracalnego i
nieodwracalnego |
Uczeń: - ustala współczynniki stechiometryczne metodą
jonowo-elektronową równań skomplikowanych reakcji, np. takich, w których
występuje tlenek mieszany lub zachodzą dwa procesy utleniania |
6. Roztwory
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 +
5] |
Uczeń: - definiuje
pojęcia: roztwór, mieszanina jednorodna (homogeniczna), mieszanina niejednorodna (heterogeniczna),
rozpuszczalnik, substancja rozpuszczana, roztwór właściwy, zawiesina, roztwór nasycony,
roztwór nienasycony, roztwór przesycony, rozpuszczanie, rozpuszczalność, krystalizacja - wymienia
metody rozdzielania na składniki mieszanin niejednorodnych i jednorodnych - sporządza
wodne roztwory substancji - wymienia
czynniki przyspieszające rozpuszczanie substancji w wodzie - wymienia
przykłady roztworów znanych z życia codziennego - definiuje
pojęcia: koloid (zol), żel, koagulacja, peptyzacja, denaturacja - wymienia
różnice we właściwościach roztworów właściwych, koloidów i zawiesin - odczytuje z
wykresu rozpuszczalności informacje na temat wybranej substancji - definiuje
pojęcia stężenie procentowe i stężenie molowe - wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe |
Uczeń: - wyjaśnia
pojęcia: koloid (zol), żel, koagulacja, peptyzacja, denaturacja, koloid
liofobowy, koloid liofilowy, efekt Tyndalla - wymienia
przykłady roztworów o różnym stanie skupienia rozpuszczalnika i
substancji rozpuszczanej - omawia sposoby
rozdzielania roztworów właściwych (substancji stałych w cieczach, cieczy w
cieczach) na składniki - wymienia zastosowania
koloidów - wyjaśnia
mechanizm rozpuszczania substancji w wodzie - wyjaśnia
różnicę między rozpuszczaniem a roztwarzaniem - wyjaśnia
różnicę między rozpuszczalnością a szybkością rozpuszczania substancji - sprawdza
doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji - odczytuje z
wykresów rozpuszczalności informacje na temat różnych substancji - wyjaśnia proces
krystalizacji - projektuje
doświadczenie chemiczne mające na celu wyhodowanie kryształów wybranej
substancji - wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i stężenie molowe |
Uczeń: - dokonuje
podziału roztworów (ze względu na rozmiary cząstek substancji rozpuszczonej)
na roztwory właściwe, zawiesiny i koloidy - projektuje
doświadczenie chemiczne pozwalające rozdzielić mieszaninę niejednorodną
(substancji stałych w cieczach) na składniki - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie wpływu
temperatury na rozpuszczalność gazów w wodzie oraz formułuje wniosek - analizuje
wykresy rozpuszczalności różnych substancji - wyjaśnia, w
jaki sposób można otrzymać układy koloidalne (kondensacja, dyspersja) - projektuje
doświadczenie chemiczne Koagulacja
białka oraz określa właściwości roztworu białka jaja - sporządza
roztwór nasycony i nienasycony wybranej substancji w określonej
temperaturze, korzystając z wykresu rozpuszczalności tej substancji - wymienia
zasady postępowania podczas sporządzania roztworów o określonym stężeniu
procentowym lub molowym - wykonuje
obliczenia związane z pojęciami stężenie
procentowe i stężenie molowe,
z uwzględnieniem gęstości roztworu |
Uczeń: - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
rozpuszczalności chlorku sodu w wodzie i benzynie oraz określa,
od czego zależy rozpuszczalność substancji - wymienia
przykłady substancji tworzących układy koloidalne przez kondensację lub
dyspersję - projektuje i
przeprowadza doświadczenie chemiczne Obserwacja
wiązki światła przechodzącej przez roztwór właściwy i zol oraz formułuje wniosek - wymienia
sposoby otrzymywania roztworów nasyconych z roztworów nienasyconych
i odwrotnie, korzystając z wykresów rozpuszczalności substancji - wykonuje
odpowiednie obliczenia chemiczne, a następnie sporządza roztwory o określonym
stężeniu procentowym i molowym, zachowując poprawną kolejność wykonywanych
czynności - oblicza
stężenie procentowe lub molowe roztworu otrzymanego przez zmieszanie dwóch
roztworów o różnych stężeniach - oblicza
stężenia procentowe roztworów hydratów - przelicza
stężenia procentowe i molowe roztworów - przelicza zawartość substancji w roztworze
wyrażoną za pomocą stężenia procentowego na stężenia w ppm i ppb oraz podaje
zastosowania tych jednostek - projektuje
doświadczenie chemiczne Rozdzielanie
barwników roślinnych metodą chromatografii - projektuje
doświadczenie chemiczne Ekstrakcja jodu
z jodku potasu |
Uczeń: - wykonuje
problemowe zadania rachunkowe dotyczące roztworów wodnych - wykonuje
zadania rachunkowe dotyczące ustalenia wzoru hydratu na podstawie
odpowiednich informacji związanych z jego roztworem wodnym |
7. Kinetyka chemiczna i termochemia
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 +
5] |
Uczeń: - definiuje pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ zamknięty, układ
izolowany, energia wewnętrzna
układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja endotermiczna, proces endoenergetyczny, proces egzoenergetyczny - definiuje pojęcia: szybkość reakcji chemicznej, energia
aktywacji, kataliza, katalizator, równanie termochemiczne - wymienia rodzaje katalizy - wymienia czynniki wpływające na szybkość reakcji
chemicznej - określa warunki standardowe |
Uczeń: - wyjaśnia pojęcia: układ,
otoczenie, układ otwarty, układ
zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja endotermiczna, proces egzoenergetyczny, proces endoenergetyczny, praca, ciepło, energia całkowita
układu - wyjaśnia pojęcia: teoria
zderzeń aktywnych, kompleks aktywny, równanie kinetyczne reakcji chemicznej - omawia wpływ różnych czynników na szybkość reakcji
chemicznej - podaje treść reguły
van’t Hoffa - wykonuje proste obliczenia chemiczne
z zastosowaniem reguły van’t Hoffa - wyjaśnia pojęcie temperaturowy
współczynnik szybkości reakcji chemicznej - omawia proces biokatalizy i wyjaśnia pojęcie biokatalizatory - wyjaśnia pojęcie aktywatory |
Uczeń: - przeprowadza reakcje będące przykładami procesów
egzoenergetycznych i endoenergetycznych oraz wyjaśnia istotę
zachodzących procesów - projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie azotanu(V) amonu w wodzie - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja wodorowęglanu sodu z kwasem
etanowym - projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie wodorotlenku sodu w wodzie - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z kwasem
chlorowodorowym - projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja cynku z kwasem siarkowym(VI) - wyjaśnia pojęcia szybkość
reakcji chemicznej i energia
aktywacji - pisze równania kinetyczne reakcji chemicznych - udowadnia wpływ temperatury, stężenia substratu,
rozdrobnienia substancji i katalizatora na szybkość wybranych reakcji
chemicznych, przeprowadzając odpowiednie doświadczenia chemiczne - projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ stężenia substratu na szybkość
reakcji chemicznej i formułuje wniosek - projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ temperatury na szybkość reakcji
chemicznej, pisze odpowiednie
równanie reakcji chemicznej i formułuje wniosek - projektuje doświadczenie chemiczne Rozdrobnienie substratów a szybkość
reakcji chemicznej i formułuje wniosek - projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczna synteza jodku magnezu i formułuje
wniosek - projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczny rozkład nadtlenku wodoru, pisze odpowiednie równanie reakcji
chemicznej i formułuje wniosek - określa zmianę energii reakcji chemicznej przez
kompleks aktywny - porównuje rodzaje katalizy i podaje ich zastosowania - wyjaśnia, co to są inhibitory oraz podaje ich przykłady - wyjaśnia różnicę między katalizatorem
a inhibitorem - rysuje wykres zmian stężenia substratów
i produktów oraz szybkości reakcji chemicznej w funkcji czasu - pisze ogólne równania kinetyczne reakcji chemicznych
i na ich podstawie określa rząd tych reakcji chemicznych |
Uczeń: - udowadnia, że reakcje egzoenergetyczne należą do
procesów samorzutnych, a reakcje endoenergetyczne do procesów wymuszonych - wyjaśnia pojęcie entalpia
- kwalifikuje podane przykłady reakcji chemicznych do
reakcji egzoenergetycznych (ΔH < 0)
lub endoenergetycznych (ΔH > 0) na
podstawie różnicy entalpii substratów i produktów - wykonuje obliczenia chemiczne z zastosowaniem
pojęć: szybkość reakcji chemicznej, równanie kinetyczne, reguła van’t Hoffa - udowadnia zależność między rodzajem reakcji
chemicznej a zasobem energii wewnętrznej substratów i produktów - wyjaśnia różnicę między katalizą homogeniczną,
katalizą heterogeniczną i autokatalizą oraz podaje zastosowania tych
procesów |
Uczeń: - wykonuje problemowe zadania rachunkowe dotyczące
kinetyki chemicznej |
8. Reakcje w wodnych roztworach elektrolitów
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 +
5] |
Uczeń: - definiuje
pojęcia elektrolity i nieelektrolity - podaje założenia
teorii dysocjacji elektrolitycznej (jonowej) Arrheniusa w odniesieniu do kwasów, zasad i soli - definiuje
pojęcia: reakcja odwracalna, reakcja nieodwracalna, stan równowagi chemicznej, stała dysocjacji elektrolitycznej, hydroliza soli - podaje treść prawa
działania mas - podaje treść reguły
przekory - pisze proste
równania dysocjacji jonowej elektrolitów i podaje nazwy powstających jonów - definiuje
pojęcie stopień dysocjacji
elektrolitycznej - wymienia
przykłady elektrolitów mocnych i słabych - wyjaśnia, na
czym polega reakcja zobojętniania i pisze odpowiednie równanie reakcji
chemicznej w postaci cząsteczkowej - wskazuje w
tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie związki chemiczne
trudno rozpuszczalne - pisze proste
równania reakcji strącania osadów w postaci cząsteczkowej - definiuje
pojęcie odczyn roztworu - wymienia
podstawowe wskaźniki - wyjaśnia, co
to jest skala pH i w jaki sposób można z niej korzystać |
Uczeń: - wyjaśnia
kryterium podziału substancji na elektrolity i nieelektrolity - wyjaśnia rolę
cząsteczek wody jako dipoli w procesie dysocjacji elektrolitycznej - podaje
założenia teorii Brønsteda–Lowry’ego
w odniesieniu do kwasów i zasad - podaje
założenia teorii Lewisa w odniesieniu
do kwasów i zasad - pisze równania
reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i soli z uwzględnieniem
dysocjacji wielostopniowej - wyjaśnia
kryterium podziału elektrolitów na mocne i słabe - porównuje moc
elektrolitów na podstawie wartości ich stałych dysocjacji - wymienia
przykłady reakcji odwracalnych i nieodwracalnych - pisze wzór
matematyczny przedstawiający treść prawa działania mas - podaje
przykłady wyjaśniające regułę przekory - wymienia
czynniki wpływające na stan równowagi chemicznej - pisze wzory
matematyczne na obliczanie stopnia dysocjacji elektrolitycznej i stałej
dysocjacji elektrolitycznej - wymienia
czynniki wpływające na wartość stałej dysocjacji elektrolitycznej i stopnia
dysocjacji elektrolitycznej - pisze równania
reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej, jonowej i jonowej
skróconej - analizuje
tabelę rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie pod kątem
możliwości przeprowadzenia reakcji strącania osadów - pisze równania
reakcji strącania osadów w postaci cząsteczkowej, jonowej i jonowej
skróconej - wyjaśnia
pojęcie iloczyn jonowy wody - wyznacza pH
roztworów z użyciem wskaźników kwasowo-zasadowych oraz określa ich odczyn - wyjaśnia, na
czym polega reakcja hydrolizy soli - tłumaczy
właściwości sorpcyjne oraz kwasowość gleby - wyjaśnia
korzyści i zagrożenia wynikające ze stosowania środków ochrony roślin - wyjaśnia pojęcie iloczyn
rozpuszczalności substancji |
Uczeń: - projektuje i
przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie
zjawiska przewodzenia prądu elektrycznego i zmiany barwy wskaźników
kwasowo-zasadowych w wodnych roztworach różnych związków chemicznych oraz
dokonuje podziału substancji na elektrolity i nieelektrolity - wyjaśnia
założenia teorii - stosuje prawo
działania mas na konkretnym przykładzie reakcji odwracalnej, np. dysocjacji
słabych elektrolitów - wykonuje
obliczenia chemiczne z zastosowaniem pojęcia stopień dysocjacji - stosuje regułę
przekory w konkretnych reakcjach chemicznych - porównuje
przewodnictwo elektryczne roztworów różnych kwasów o takich samych stężeniach
i interpretuje wyniki doświadczeń chemicznych - projektuje i
przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu zbadanie przewodnictwa
roztworów kwasu octowego o różnych stężeniach oraz interpretuje wyniki
doświadczenia chemicznego - projektuje
doświadczenie chemiczne Reakcje
zobojętniania zasad kwasami - pisze równania
reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej, jonowej i skróconego
zapisu jonowego - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
osadów trudno rozpuszczalnych wodorotlenków - projektuje
doświadczenie chemiczne Strącanie osadu
trudno rozpuszczalnej soli - bada odczyn
wodnych roztworów soli i interpretuje wyniki doświadczeń chemicznych - przewiduje na
podstawie wzorów soli, które z nich ulegają reakcji hydrolizy, oraz
określa rodzaj reakcji hydrolizy - pisze równania
reakcji hydrolizy soli w postaci jonowej - wyjaśnia
znaczenie reakcji zobojętniania w stosowaniu dla działania leków na
nadkwasotępodaje treść prawa rozcieńczeń
Ostwalda i przedstawia jego zapis w sposób matematyczny - określa zależność między wartością iloczynu
rozpuszczalności a rozpuszczalnością soli w danej temperaturze - wyjaśnia, na czym polega efekt wspólnego jonu |
Uczeń: - omawia na
dowolnych przykładach kwasów i zasad różnice w interpretacji
dysocjacji elektrolitycznej według teorii Arrheniusa, Brønsteda–Lowry’ego i Lewisa - stosuje prawo
działania mas w różnych reakcjach odwracalnych - przewiduje
warunki przebiegu konkretnych reakcji chemicznych w celu zwiększenia ich
wydajności - wyjaśnia proces
dysocjacji jonowej z uwzględnieniem roli wody w tym procesie - wyjaśnia
przyczynę kwasowego odczynu roztworów kwasów oraz zasadowego odczynu
roztworów wodorotlenków; pisze odpowiednie równania reakcji chemicznych - pisze równania
dysocjacji jonowej, używając wzorów ogólnych kwasów, zasad i soli - analizuje
zależność stopnia dysocjacji od rodzaju elektrolitu i stężenia roztworu - wykonuje
obliczenia chemiczne, korzystając z definicji stopnia dysocjacji - omawia istotę
reakcji zobojętniania i strącania osadów oraz podaje zastosowania tych
reakcji chemicznych - wyjaśnia
zależność między pH a iloczynem jonowym wody - posługuje się
pojęciem pH w odniesieniu do odczynu roztworu i stężenia jonów H+
i OH- - przewiduje
odczyn wodnych roztworów soli, pisze równania reakcji hydrolizy w postaci
jonowej oraz określa rodzaj reakcji hydrolizy - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie odczynu
wodnych roztworów soli; pisze równania reakcji hydrolizy w postaci
cząsteczkowej i jonowej oraz określa rodzaj reakcji hydrolizy - przewiduje
odczyn roztworu po reakcji chemicznej substancji zmieszanych w ilościach
stechiometrycznych i niestechiometrycznych - oblicza stałą i stopień dysocjacji elektrolitycznej
elektrolitu o znanym stężeniu z wykorzystaniem prawa rozcieńczeń
Ostwalda - stosuje prawo rozcieńczeń Ostwalda do rozwiązywania
zadań o znacznym stopniu trudności - przewiduje, która z trudno rozpuszczalnych soli o
znanych iloczynach rozpuszczalności w danej temperaturze strąci się
łatwiej, a która trudniej - projektuje
doświadczenie chemiczne Miareczkowanie
zasady kwasem w obecności wskaźnika kwasowo-zasadowego |
Uczeń: - wykonuje problemowe zadania rachunkowe dotyczące
równowagi chemicznej - projektuje i przeprowadza doświadczenie z
wykorzystaniem miareczkowania |
9. Charakterystyka pierwiastków i związków chemicznych
Ocena
dopuszczająca [1] |
Ocena
dostateczna [1 + 2] |
Ocena dobra [1 + 2 + 3] |
Ocena bardzo
dobra [1 + 2 + 3 + 4] |
Ocena celująca [1 + 2 + 3 + 4 +
5] |
Uczeń: - określa budowę
atomów wodoru i helu na podstawie ich położenia w układzie
okresowym pierwiastków chemicznych - określa budowę
atomu sodu na podstawie jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne sodu - pisze wzory
najważniejszych związków sodu (NaOH, NaCl) - określa budowę
atomu wapnia na podstawie jego położenia w układzie okresowym
pierwiastków chemicznych - określa budowę
atomu glinu na podstawie jego położenia w układzie okresowym
pierwiastków chemicznych - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne glinu - wyjaśnia, na
czym polega pasywacja glinu, i wymienia zastosowania tego procesu - definiuje
pojęcie amfoteryczność na
przykładzie wodorotlenku glinu - określa budowę
atomu krzemu na podstawie jego położenia w układzie okresowym
pierwiastków chemicznych - wymienia
zastosowania krzemu, wiedząc, że jest on półprzewodnikiem - pisze wzór i
nazwę systematyczną związku krzemu, który jest głównym składnikiem piasku - wyjaśnia, czym
jest powietrze, i wymienia jego najważniejsze składniki - określa budowę
atomu tlenu na podstawie jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych - pisze równania
reakcji spalania węgla, siarki i magnezu w tlenie - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania tlenu - wyjaśnia, na
czym polega proces fotosyntezy i jaką rolę odgrywa w przyrodzie - określa budowę
atomu azotu na podstawie jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne azotu - pisze wzory
najważniejszych związków azotu (kwasu azotowego(V), azotanów(V))
i wymienia ich zastosowania - określa budowę
atomu siarki na podstawie jego położenia w układzie okresowym
pierwiastków chemicznych - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne siarki - pisze wzory
najważniejszych związków siarki (tlenku siarki(IV), tlenku siarki(VI), kwasu
siarkowego(VI) i siarczanów(VI)) - określa budowę
atomu chloru na podstawie jego położenia w układzie okresowym
pierwiastków chemicznych - pisze wzory
najważniejszych związków chloru (kwasu chlorowodorowego i chlorków) - określa, jak
zmienia się moc kwasów beztlenowych fluorowców wraz ze zwiększaniem się masy
atomów fluorowców - podaje
kryterium przynależności pierwiastków chemicznych do bloków s, p,
d oraz f - wymienia nazwy
i symbole chemiczne pierwiastków bloku s - wymienia
właściwości fizyczne, chemiczne oraz zastosowania wodoru i helu - podaje wybrany
sposób otrzymywania wodoru i pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej - pisze wzór
tlenku i wodorotlenku dowolnego pierwiastka chemicznego należącego do bloku s - wymienia nazwy
i symbole chemiczne pierwiastków bloku p - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne borowców oraz wzory tlenków borowców
i podaje ich charakter chemiczny - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne węglowców oraz wzory tlenków węglowców
i podaje ich charakter chemiczny - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne azotowców oraz przykładowe wzory
tlenków, kwasów i soli azotowców - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne tlenowców oraz przykładowe wzory
związków tlenowców (tlenków, nadtlenków, siarczków i wodorków) - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne fluorowców oraz przykładowe wzory
związków fluorowców - określa, jak
zmienia się aktywność chemiczna fluorowców wraz ze zwiększaniem się liczby
atomowej - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne helowców oraz omawia ich aktywność
chemiczną - omawia, jak
zmieniają się aktywność chemiczna i charakter chemiczny pierwiastków bloku p - wskazuje w
układzie okresowym pierwiastki chemiczne bloku d - pisze
konfigurację elektronową atomów manganu i żelaza - pisze
konfigurację elektronową atomów miedzi i chromu, uwzględniając promocję
elektronu - pisze wzory i
nazwy systematyczne związków chemicznych, które tworzy chrom - określa, od
czego zależy charakter chemiczny związków chromu - pisze wzory i
nazwy systematyczne związków chemicznych, które tworzy mangan - określa, od
czego zależy charakter chemiczny związków manganu - omawia
aktywność chemiczną żelaza na podstawie jego położenia w szeregu
napięciowym metali - pisze wzory i
nazwy systematyczne związków żelaza oraz wymienia ich właściwości - wymienia nazwy
systematyczne i wzory sumaryczne związków miedzi oraz omawia ich
właściwości - wymienia
typowe właściwości pierwiastków chemicznych bloku d - omawia
podobieństwa właściwości pierwiastków chemicznych w ramach grup układu
okresowego i zmiany tych właściwości w okresach |
Uczeń: - przeprowadza
doświadczenie chemiczne Badanie
właściwości sodu oraz formułuje wniosek - przeprowadza
doświadczenie chemiczne Reakcja sodu z wodą
oraz pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej - omawia
właściwości fizyczne i chemiczne sodu na podstawie przeprowadzonych
doświadczeń chemicznych oraz położenia tego pierwiastka chemicznego
w układzie okresowym - pisze wzory i
nazwy systematyczne najważniejszych związków sodu (m.in. NaNO3)
oraz omawia ich właściwości - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne wapnia na podstawie znajomości jego
położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych oraz
przeprowadzonych doświadczeń chemicznych - pisze wzory i
nazwy chemiczne wybranych związków wapnia (CaCO3, CaSO4
· 2 H2O, CaO, Ca(OH)2) oraz omawia ich właściwości - omawia
właściwości fizyczne i chemiczne glinu na podstawie przeprowadzonych
doświadczeń chemicznych oraz położenia tego pierwiastka w układzie
okresowym - wyjaśnia
pojęcie pasywacji oraz rolę, jaką odgrywa ten proces w przemyśle
materiałów konstrukcyjnych - wyjaśnia, na
czym polega amfoteryczność wodorotlenku glinu, zapisując odpowiednie równania
reakcji chemicznych - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne krzemu na podstawie położenia tego
pierwiastka w układzie okresowym - wymienia
składniki powietrza i określa, które z nich są stałe, a które
zmienne - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne tlenu oraz azotu na podstawie położenia
tych pierwiastków w układzie okresowym - wyjaśnia
zjawisko alotropii na przykładzie tlenu i omawia różnice we właściwościach
odmian alotropowych tlenu - wyjaśnia, na
czym polega proces skraplania gazów - przeprowadza
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
tlenu z manganianu(VII) potasu oraz pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej - przeprowadza
doświadczenie chemiczne Spalanie węgla,
siarki i magnezu w tlenie oraz
pisze odpowiednie równania reakcji chemicznych - wyjaśnia rolę
tlenu w przyrodzie - pisze wzory i
nazwy systematyczne najważniejszych związków azotu i tlenu (N2O5,
HNO3, azotany(V)) - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne siarki na podstawie jej położenia w
układzie okresowym pierwiastków oraz wyników przeprowadzonych doświadczeń
chemicznych - wymienia
odmiany alotropowe siarki - charakteryzuje
wybrane związki siarki (SO2, SO3, H2SO4,
siarczany(VI), H2S, siarczki) - wyjaśnia
pojęcie higroskopijność - wyjaśnia
pojęcie woda chlorowa i omawia
jej właściwości - przeprowadza
doświadczenie chemiczne Działanie
chloru na substancje barwne i formułuje wniosek - pisze równania
reakcji chemicznych chloru z wybranymi metalami - wymienia
właściwości fizyczne i chemiczne chloru na podstawie jego położenia w układzie
okresowym pierwiastków chemicznych oraz wyników przeprowadzonych doświadczeń
chemicznych - proponuje
doświadczenie chemiczne, w którego wyniku można otrzymać chlorowodór w reakcji
syntezy, oraz pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej - proponuje
doświadczenie chemiczne, w którego wyniku można otrzymać chlorowodór z
soli kamiennej, oraz pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej - wyjaśnia
kryterium przynależności pierwiastków chemicznych do poszczególnych bloków
energetycznych i pisze strukturę elektronową wybranych pierwiastków
bloku s - wyjaśnia,
dlaczego wodór i hel należą do pierwiastków bloku s - przeprowadza
doświadczenie chemiczne, w którego wyniku można otrzymać wodór - omawia sposoby
otrzymywania wodoru oraz pisze odpowiednie równania reakcji chemicznych - pisze wzory
ogólne tlenków i wodorotlenków pierwiastków chemicznych bloku s - pisze
strukturę elektronową powłoki walencyjnej wybranych pierwiastków chemicznych
bloku p - omawia, jak
zmienia się charakter chemiczny tlenków węglowców - omawia, jak
zmienia się charakter chemiczny tlenków azotowców - omawia sposób
otrzymywania, właściwości i zastosowania amoniaku - pisze wzory i
nazwy systematyczne wybranych soli azotowców - omawia obiegi
azotu i tlenu w przyrodzie - omawia, jak
zmienia się charakter chemiczny tlenków siarki, selenu i telluru - pisze wzory i
nazwy systematyczne związków chemicznych tlenowców - wyjaśnia, jak –
wraz ze zwiększaniem się liczby atomowej – zmienia się aktywność chemiczna
tlenowców - omawia, jak
zmieniają się właściwości fluorowców - wyjaśnia, jak
zmieniają się aktywność chemiczna i właściwości utleniające fluorowców - pisze wzory i
nazwy systematyczne kwasów tlenowych i beztlenowych fluorowców oraz omawia,
jak zmienia się moc tych kwasów - omawia typowe
właściwości pierwiastków chemicznych bloku p - pisze
strukturę elektronową zewnętrznej powłoki wybranych pierwiastków bloku d |
Uczeń: - omawia
podobieństwa i różnice właściwości metali i niemetali na podstawie ich
położenia w układzie okresowym pierwiastków chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Działanie
roztworów mocnych kwasów na glin oraz pisze odpowiednie równania reakcji
chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Pasywacja glinu
w kwasie azotowym(V) oraz pisze odpowiednie równanie reakcji
chemicznej - porównuje
budowę wodorowęglanu sodu i węglanu sodu - pisze równanie
reakcji chemicznej otrzymywania węglanu sodu z wodorowęglanu sodu - wskazuje
hydrat wśród podanych związków chemicznych oraz pisze równania reakcji
prażenia tego hydratu - omawia
właściwości krzemionki - omawia sposób
otrzymywania oraz właściwości amoniaku i soli amonowych - pisze wzory
ogólne tlenków, wodorków, azotków i siarczków pierwiastków chemicznych bloku s - wyjaśnia, jak
zmienia się charakter chemiczny pierwiastków bloku s - pisze wzory
ogólne tlenków, kwasów tlenowych, kwasów beztlenowych oraz soli pierwiastków
chemicznych bloku p - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
siarki plastycznej i formułuje wniosek - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
właściwości tlenku siarki(IV) i formułuje wniosek - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
właściwości stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) i formułuje wniosek - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
siarkowodoru z siarczku żelaza(II) i kwasu chlorowodorowego oraz pisze
odpowiednie równanie reakcji chemicznej - omawia
właściwości tlenku siarki(IV) i stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI) - omawia sposób
otrzymywania siarkowodoru - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
aktywności chemicznej fluorowców oraz pisze odpowiednie równania reakcji
chemicznych - porównuje, jak
zmieniają się aktywność chemiczna oraz właściwości utleniające fluorowców
wraz ze zwiększaniem się ich liczby atomowej - wyjaśnia
bierność chemiczną helowców - charakteryzuje
pierwiastki bloku p pod względem tego,
jak zmieniają się ich właściwości, elektroujemność, aktywność chemiczna
i charakter chemiczny - wyjaśnia,
dlaczego wodór, hel, litowce i berylowce należą do pierwiastków
chemicznych bloku s - porównuje, jak
– w zależności od położenia danego pierwiastka chemicznego w grupie – zmienia
się aktywność litowców i berylowców - pisze
strukturę elektronową pierwiastków chemicznych bloku d z uwzględnieniem promocji elektronu - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
wodorotlenku chromu(III) oraz pisze odpowiednie równanie reakcji
chemicznej - projektuje
doświadczenie chemiczne Reakcja
wodorotlenku chromu(III) z kwasem i zasadą oraz pisze odpowiednie
równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Utlenianie
jonów chromu(III) nadtlenkiem wodoru w środowisku wodorotlenku sodu oraz pisze
odpowiednie równanie reakcji chemicznej - projektuje
doświadczenie chemiczne Reakcja
dichromianu(VI) potasu z azotanem(III) potasu w środowisku kwasu
siarkowego(VI), pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej oraz
udowadnia, że jest to reakcja redoks (wskazuje utleniacz, reduktor, proces
utleniania i proces redukcji) - projektuje
doświadczenie chemiczne Reakcja
chromianu(VI) sodu z kwasem siarkowym(VI) oraz pisze odpowiednie równanie
reakcji chemicznej - projektuje
doświadczenie chemiczne Reakcja
manganianu(VII) potasu z siarczanem(IV) sodu w środowiskach
kwasowym, obojętnym i zasadowym, pisze odpowiednie równania reakcji
chemicznych oraz udowadnia, że są to reakcje redoks (wskazuje utleniacz,
reduktor, proces utleniania i proces redukcji) - wyjaśnia
zależność charakteru chemicznego związków chromu i manganu od stopni
utlenienia związków chromu i
manganu w tych związkach chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
wodorotlenku żelaza(II) i badanie jego właściwości oraz pisze
odpowiednie równania reakcji chemicznych - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
wodorotlenku żelaza(III) i badanie jego właściwości oraz pisze
odpowiednie równania reakcji chemicznych - charakteryzuje
pierwiastki chemiczne bloku d - rozwiązuje
chemografy dotyczące pierwiastków chemicznych bloków s, p oraz d - projektuje
doświadczenie chemiczne Otrzymywanie
wodorotlenku miedzi(II) i pisze odpowiednie równanie reakcji
chemicznej - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
właściwości wodorotlenku miedzi(II) i pisze odpowiednie równania reakcji
chemicznych |
Uczeń: - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
właściwości amoniaku i pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej - projektuje
doświadczenie chemiczne Badanie
właściwości kwasu azotowego(V) i pisze odpowiednie równania reakcji
chemicznych - przewiduje
podobieństwa i różnice właściwości sodu, wapnia, glinu, krzemu, tlenu, azotu,
siarki i chloru na podstawie położenia tych pierwiastków w układzie okresowym - wyjaśnia
różnicę między tlenkiem, nadtlenkiem i ponadtlenkiem - przewiduje i pisze
wzór strukturalny nadtlenku sodu - projektuje
doświadczenie chemiczne Reakcja chloru
z sodem oraz pisze odpowiednie równanie reakcji chemicznej w postaci
cząsteczkowej i jonowej - rozróżnia
tlenki obojętne, kwasowe, zasadowe i amfoteryczne wśród tlenków omawianych
pierwiastków chemicznych - pisze równania
reakcji chemicznych potwierdzające charakter chemiczny danego tlenku - omawia
charakter chemiczny, aktywność chemiczną oraz elektroujemność pierwiastków
bloku s i udowadnia, że właściwości
te zmieniają się w ramach bloku - udowadnia, że właściwości
związków chemicznych pierwiastków bloku s
zmieniają się w ramach bloku - omawia
charakter chemiczny, aktywność chemiczną oraz elektroujemność pierwiastków
bloku p i udowadnia, że właściwości
te zmieniają się w ramach bloku - udowadnia, że
właściwości związków chemicznych pierwiastków bloku p zmieniają się w ramach bloku - projektuje
doświadczenie chemiczne umożliwiające zbadanie właściwości związków manganu,
chromu, miedzi i żelaza - rozwiązuje
chemografy o dużym stopniu trudności dotyczące pierwiastków chemicznych
bloków s, p oraz d - omawia typowe
właściwości chemiczne wodorków pierwiastków 17. grupy, z uwzględnieniem
ich zachowania wobec wody i zasad - omawia kryterium przynależności pierwiastków
chemicznych do bloku f - wyjaśnia pojęcia lantanowce
i aktynowce - charakteryzuje lantanowce i aktynowce - wymienia zastosowania pierwiastków chemicznych bloku f |
Uczeń: - projektuje
i przeprowadza doświadczenia, w których wykazuje wpływ środowiska na
właściwości utleniające KMnO4; pisze odpowiednie równania reakcji
i uzgadania je z zastosowaniem bilansu jonowo-elektronowego - projektuje
i przeprowadza doświadczenia, w których wykazuje właściwości utleniające K2Cr2O7;
pisze odpowiednie równania reakcji i uzgadania je z zastosowaniem
bilansu jonowo-elektronowego - projektuje
i przeprowadza doświadczenia, w których wykazuje trwałość jonów
chromianowych(VI) i dichromianowych(VI) w odpowiednim środowisku |